Dichter, bloemlezer en poëziecriticus Hans Groenewegen is gisteren na een lang ziektebed overleden. Dat schrijft het Poëziecentrum. Uit het persbericht:

Groenewegen debuteerde in 1988 met Nachtelijke rede. Zijn volgende bundel Grondzee verscheen pas in 2000. Hij publiceerde in totaal zes dichtbundels. Hans Groenewegen stelde ook tal van bloemlezingen samen. Zo stelde hij voor de Arbeiderspers een aantal maal de bloemlezing De 100 beste gedichten samen waarin de poëzie-oogst van het voorbije jaar werd in kaart gebracht. In Vrede is eten met muziek (2005) bloemleesde hij de sporen van de oorlog in de Nederlandse poëzie.

Hans Groenewegen genoot echter vooral bekendheid als poëziecriticus. Zo publiceerde hij onder meer over de dichters Hans Faverey en Lucebert. Schuimen langs de vloedlijn (2002), Overvloed (2005) en Met schrijven zin verzamelen (2012) bevatte een keuze uit zijn poëziekritieken die verschenen in tal van kranten en tijdschriften.

In het zomernummer van Awater dat zopas verscheen staat een afscheidsinterview met Hans Groenewegen en in de volgende aflevering van Poëziekrant verschijnt een bespreking van zijn te verschijnen bundel.

Lees hier een I.M. van Erik Lindner. Op DBNL staat een lijst met publicaties van Groenewegen.