Wordsoup, originally uploaded by coen peppelenbos.

Erik Nieuwenhuis is een lange man die in een overvol café zijn best doet om niet op te vallen. Dat is nog best lastig als in dat café je eerste boek gepresenteerd wordt. Dan sta je in het middelpunt en daar is de schrijver van Woordsoep niet zo van. Hij nodigt een hoop mensen uit die spreken in de veronderstelling zelf gevrijwaard te worden van de aandacht.

Oké, een interviewtje dan. Niet te lang.

Er zijn twee soorten geïnterviewden die de microfoon uit de handen van de interviewer trekken. De eerste soort staat de microfoon niet meer af. De tweede soort probeert de rollen in het interview om te draaien. Dat lukt even.

A. L. Snijders kijkt af en toe met een goedmoedige blik in het rond. Ja, zijn oud-leerling kan schrijven, maar hij deugt ook nog als mens lijkt hij te willen zeggen of misschien wil ik dat alleen maar zien, die vaderlijke zegen. En vanaf nu zijn ze collega’s.

Maar laten we niet te verheven doen. Er is tomatensoep en champignonsoep. Zijn er genoeg lepels? Wie snijdt het stokbrood?