Column: Remco Volkers – Het verdriet van Vlaanderen?
Het gaat wel, maar het gaat ook niet goed met literatuur uit Vlaanderen. Boekblad berichtte eerder dit jaar over de tegenvallende score als het gaat om het winnen van literaire prijzen, het Nationaal Dictee werd in 2009 (eindelijk) weer eens door een Nederlander gewonnen en opkomende Vlaamse auteurs krijgen met moeite vaste voet aan de grond in Nederland. Maar er lijkt ook een inhaalslag gaande.
Om te beginnen waren de nummers twee en drie bij het dictee vorig jaar Vlaming, bovendien maakten de Vlamingen gemiddeld veel minder fouten dan de Nederlanders. Of dit nu ook meteen een overtuigend argument is dat Vlamingen door de bank genomen beter het Nederlands beheersen weet ik niet, maar ik wil ook eens een keer ongenuanceerd zijn. Ik ben namelijk een beetje boos, en ik zal ook vertellen waarom:
Voor de laatste Librisprijs waren maar liefst vier Vlamingen genomineerd. Dat was om te beginnen al nieuws. In de meeste media waren nog niet erg veel recensies verschenen over deze genomineerde boeken. Dat kan. Maar als er dan eindelijk overzichtsartikelen verschijnen, is het dan te veel moeite om de genomineerden ook bij de juiste naam te noemen? Zo werd de Grote (in Vlaanderen dus) Walter van den Broeck in de kop van een artikel in Vrij Nederland verward met Walter van den Berg. Die zou ik trouwens ook een nominatie gunnen, daar niet van, maar het ging nu eenmaal niet om hem.
NRC maakte het nog bonter in de bespreking van de genomineerden voor De Gouden Strop. Ook daar waren weer Vlamingen genomineerd, en de gok van NRC was dat Bram Dehouck, danwel Hans Debouck danwel Bram Debouck de winnaar zou kunnen zijn. Niet minder dan drie verschillende namen voor dezelfde genomineerde in één artikel. Intussen heeft de uiteindelijke winnaar, inderdaad Bram Dehouck, er in de media nog wat verbasteringen bij gekregen als de Houck, DeHouck en de Hoek.
De laatste AKO Literatuurprijs, Libris Literatuur Prijs en De Gouden Strop zijn nu gewonnen door Vlamingen, zodat de inhaalslag wat dat betreft in volle gang is. Graag wil ik daarnaast pleiten voor wat meer aandacht voor Vlaamse auteurs in het algemeen. En dat in de besprekingen de namen van deze auteurs goed worden geschreven. Uit vakmanschap van de journalist, of gewoon uit interesse.