Had de vorig jaar overleden criticus Michaël Zeeman een abonnement op het fonds van Suhrkamp? Iemand deed de suggestie. De koopjestafel van een boekhandelaar op de Haagse boekenmarkt lag bezaaid met Duitse literatuur, waaronder bijzonder veel Suhrkamp. De laatste overblijfselen van wat ooit een bibliotheek van 35000 banden was. Op alle schutbladen van deze nagelneue exemplaren stond de minuscule signatuur van Zeeman, meestal gevolgd door plaats en datum van aanschaf. Te bemachtigen voor twee euro en vijftig cent. Er zaten enkele titels van Sebald tussen, de gelauwerde schrijver die Zeeman in 1998 voor de VPRO interviewde. Helaas stonden er geen opdrachten in, zelfs geen potloodstreepjes van de vorige eigenaar. Zeeman was zuinig op zijn boeken. Uit een Nederlandse bloemlezing op de kraam viel een ansichtkaartje van Lidewijde Paris. Zou iemand haar hebben gekocht?