Gedicht: Ellen Deckwitz – ‘Een documentaire over jappen die zich doodwerken’
–
Een documentaire over jappen die zich doodwerken
en mijn grootvader zet het geluid harder.
Knokkels tegen lippen, te weinig sigaretten
voor dit gesprek.
Buiten lachen allochtonen. Hun vlees spant
en een merel valt over de rand.
Mijn broertje stampt
zijn naamvallen.
De weggeblazen straat, waar iedereen een tatoeage wil
als bekend wordt dat jeweetwel op gave huiden jaagt.
Onder monumenten een doek
over mijn stoppels vertel ik
dat onze voorouders goed waren.
Ze schonken ons een lans als ruggengraat,
een pen om een kussen te maken
van pijn. De korst een pleister,
een verband voor onze ogen,
ons om te blijven een huls.
Ellen Deckwitz
Aanstaande zondag verschijnt de debuutbundel van Ellen Deckwitz (1982): De steen vreest mij. Deckwitz publiceerde in onder meer Tzum, Bunker Hill, Dietsche Warande & Belfort en de bloemlezing Ik ben een bijl. In 2009 kreeg ze de Meander Dichtprijs toegekend en won ze het Nationaal Kampioenschap Poetry Slam.
Vanaf 16.30 uur
Plein Utrechts Archief,
Hamburgerstraat 28, Utrecht.