Zie de foto op Flickr.

Op scholieren.com staan zo’n zestig samenvatingen en verslagen van Oeroeg, het meest gelezen werk van Hella S. Haasse. Leraren in het voortgezet onderwijs kregen ontzettend de pest aan het boek omdat het altijd werd gekozen door leerlingen vanwege de dikte. Oeroeg-moeheid. Ik had er zelf ook last van tot ik het jaren later opnieuw las en er weer van kon genieten zonder dat de vragen voor het mondeling in mijn hoofd weerkaatsten.

Dit jaar publiceerde Elsevier de top 10 van meest gelezen werken op de havo en het vwo. Oeroeg stond op de tiende plaats en was verreweg het oudste boek dat stand had gehouden.

Niet iedere leerling vindt het boek nog een meesterwerk. Bram Peek uit havo 3 had er wel wat moeite mee, gezien zijn opdracht ‘Schrijf een boze brief naar de krant’:

‘Ik wil me even boos maken over het feit dat; ik laats een boek heb gelezen omdat dat moest voor mijn boekverslag, ik zat in tijdnood en moest dus een goed en klein boekje hebben, dus ik vond het boek ‘Oeroeg’ van Hella S. Haasse. Wat een ‘’@~~##^^^-_’’ boek! Het was ongelofelijk saai en langdradig en er worden woorden gebruikt alsof het boek uit 1824 komt, stukken zoals: ‘Het slaperige makende gegons van insekten klonk uit de duisternis onder de struiken en bomen.’

Het boek is zó oud dat, toen ik jullie deze brief zond, ‘’Word’’ aangaf dat ‘insekten’ fout geschreven was en inderdaad ‘’oude spelling!!’’ INSECTEN!!

Oja en ook het; ‘’makende GEGONS??!! Van inseKten.’’ Kan iemand mij uitleggen als 14-jarige puber geboren in 1990 wat gegons is?? Waarom staat er niet gewoon; ‘’het vervelende geluid van de insecten dat ik hoorde uit de bomen.’’

En dan nog iets, de hoofdpersoon heeft geen naam!! Tenminste die word niet genoemd. Maar goed ik heb het boek uitgelezen en mijn verslag is erg klaar.’

‘Sweetz’ uit 4 havo is positiever: ‘Ik vond Oeroeg een mooi boek om te lezen. Ik vind het knap van Hella Haasse dat zij in staat is geweest een boek te schrijven in 1948 dat nog steeds weet te boeien, en dat nog steeds veel gelezen wordt. Dat zegt denk ik wel iets over het boek. Het einde vind ik erg mooi aan dit boek. Het geeft een goed beeld dat de vriendschap compleet ten einde is gekomen, terwijl zij in het begin niet zonder elkaar kunnen. Het boek geeft dan ook een goed beeld hoe de situatie in die tijd was in Indië. Veel mensen hebben denk vriendschappen kapot zien lopen door de oorlog tussen Nederland en Indië. Vooral dat het boek zo’n goed beeld geeft van de situatie in die tijd vind ik het een mooi boek.’