Recensie: Simone van der Vlugt – Rode Sneeuw in december
In plaats van een geschiedenisboek
Simone van der Vlugt brak aan het eind van de vorige eeuw door als schrijfster van historische jeugdboeken in de geest van Thea Beckman. Boeken als De amulet, Jehanne en Zwarte sneeuw, met veelal dappere meisjes als hoofdpersoon, zijn bij de jeugd nog altijd immens populair. Vervolgens maakte Van der Vlugt de overstap naar boeken voor volwassenen. De reünie was het eerste boek van haar hand dat onder de noemer literaire thriller verscheen. Daarop volgden Blauw water, Schaduwzuster, Herfstlied, Op klaarlichte dag en In mijn dromen. Boeken die vrijwel allemaal genomineerd werden voor de NS Publieksprijs en die steevast door een groot publiek gelezen worden. Maar oude liefde roest niet en in 2009 verschijnt Van der Vlugts eerste historische roman voor volwassenen: Jacoba, Dochter van Holland. Een boek over een van de meest vrijgevochten vrouwen uit de middeleeuwen.
Met Rode sneeuw in december duikt Simone van der Vlugt opnieuw de vaderlandse geschiedenis in. Het boek begint in 1552 wanneer de katholieke Lideweij Feelinck verliefd wordt op de protestantse arts Andries Griffioen. De vader van Lideweij is tegen de omgang tussen beide geliefden, ook al heeft Griffioen onlangs het leven van de man nog gered. Een aantal hoofdstukken later maakt de lezer kennis met de jonge prins Willem van Oranje. De twee verhaallijnen wentelen eerst om elkaar heen, om vervolgens onlosmakelijk met elkaar verbonden te raken.
Van der Vlugt krijgt het voor elkaar om deze allesbepalende periode uit onze geschiedenis in een meeslepend verhaal te gieten. In die zin doet de schrijfster recht aan de door haar zo bewonderde Thea Beckman. Het verhaal is één grote aha-erlebnis: Oh, was dat toen. Oh, zat dat zo. Oh, is dat de zoveelste vrouw van Van Oranje. Het lukt Van de Vlugt in Rode Sneeuw in december verrassend goed om het hoe, wat en waarom van de Tachtigjarige Oorlog duidelijk te maken. De beeldenstorm, de watergeuzen, de strijd tegen de pest, de lakenhandel, het Leidens ontzet, alle losse flarden voorkennis die de lezer over deze onderwerpen heeft, zijn vakkundig tot één verhaal gesmeed.
Het is tevens slim hoe Van der Vlugt door de keuze van haar personages het leven van de Nederlanders in diverse rangen en standen kan laten zien. Van Oranje verblijft dan weer aan het hof, dan weer op het slagveld. Het artsengezin Griffioen woont op diverse plekken in Nederland en heeft het financieel niet altijd even ruim. Op deze manier beschrijft Van der Vlugt een willekeurige dwarsdoorsnede van de Hollandse samenleving vlak na de middeleeuwen. Natuurlijk weet niemand wat Willem van Oranje op bepaalde momenten wel of niet gedacht heeft, maar toch weet de schrijfster je een indruk te geven van hoe het er misschien wel aan toe is gegaan in die jaren. In een verhaalvorm als deze blijven de gebeurtenissen je beduidend beter bij, in ieder geval bij mij, dan ooit het geval is geweest bij alle lessen uit wat voor geschiedenisboek dan ook. En dat het boek ontzettend expliciet geschreven is, dat je sommige gebeurtenissen bladzijden van te voren aan ziet komen en dat de personages zijn wie ze zijn, is voor deze keer dus even wat minder belangrijk.
Cilla Geurtsen
Simone van der Vlugt – Rode sneeuw in december, Anthos/Amsterdam. 436 blz. € 19,95.