Dat de boekhandel overeind wordt gehouden door vrouwen van middelbare leeftijd, bleek weer eens tijdens de Libris Inspiratiedag 2012. Zo’n tweehonderd vrouwen en een enkele verdwaalde man kwamen naar Hoevelaken om zich door schrijvers en nieuwe boeken te laten aanmoedigen.

De dag werd gepresenteerd door Mieke van der Weij, één van de presentatoren van de TROS Nieuwsshow en aanvoerster van Miekes leesclub. Ook interviewde ze enkele schrijvers op het hoofdpodium. Tegen Robert Vuijsje: ‘Is het boek autobiografisch?’ Tegen Esther Verhoef: ‘Goh, vertel eens, hoe doe je dat toch? Het schrijverschap combineren met het opvoeden van je kinderen.’ En even later: ‘Je bent met dit boek toch wel een heel andere richting opgegaan. Je schreef eerst thrillers, maar dit is meer een roman, tóch?’

Tommy Wieringa deed het op eigen houtje. Hij had een slapeloze nacht achter de rug, vertelde hij. Zijn net geboren dochtertje wordt altijd tussen één en vijf ’s nachts wakker. Dat bracht hem op een kleine anekdote over Harry Mulisch. Mulisch belde eens naar zijn redacteur van De Bezige Bij. De telefoniste vertelde hem dat hij niet aanwezig was, omdat hij ‘een papadag’ had, waarop Mulisch zei: ‘Heeft het kind geen moeder dan?’ Enfin. Wieringa las enkele fragmenten voor uit zijn te verschijnen roman (als het goed is, wordt het boek in september gepresenteerd). Hij wilde de roman graag De laatste jood noemen, maar deze titel werd toch door dezen en genen afgeraden. Het verhaal speelt zich af in Oost-Europa en draait om de 53-jarige Beg. De voorgelezen fragmenten klonken veelbelovend.

Na de podiumpresentaties volgden enkele workshops. Ik ging naar Bert Natter, Philip Huff en Kaweh Modiri. De laatste debuteert binnenkort met de roman Meneer Sadek en de anderen. Thomas van den Bergh, redacteur bij De Bezige Bij, interviewde het drietal over hun boeken. Huff kreeg het publiek mee toen hij vertelde hoe een boekhandelaar hem het boek van ‘Paul Huff’ wilde aanraden. Jammer genoeg duurde de workshop een krappe dertig minuten, waardoor veel onbesproken bleef.

Theaterschrijfster Lot Vekemans debuteert met Een bruidsjurk uit Warschau bij uitgeverij Cossee. De roman gaat over een Nederlandse boer die via een huwelijksbureau met de Poolse Marlena trouwt in een poging de leegte in zijn boerderij te vullen. Vekemans had zelf vragen bedacht en deze op kaartjes gezet. Het publiek moest vervolgens een kaartje trekken en de betreffende vraag stellen. Zo had ze zich goed kunnen voorbereiden. Ook ik mocht een kaartje trekken. Of ik eerst een ándere vraag mocht stellen, vroeg ik. Dat mocht. In hoeverre de film De Poolse bruid van Karim Traidia van invloed was geweest op haar roman. De film werd inderdaad in het boek genoemd en kwam ergens anders ook nog zijdelings aan bod. En of ik nu de vraag van het kaartje wilde stellen.

Na de tweede workshop volgde de lunch. Iets waar ik de avond ervoor al reikhalzend naar uitkeek. Broodjes kroket, pistolets met kaas, sla, tomaat en augurk, pistolets mozzarella en tomaat, pistolets zalm met citroen en dille. Maar de lunch bleek aangeboden te worden door uitgeverij Lemniscaat. Ze hebben momenteel succes met het kookboek Met mest en vork. Geschreven door twee dames die op het Groningse platteland een eigen moestuin erop nahouden. Allemaal biologisch-dynamisch. Het werd een lunch met brood en tuinbonenpaté, quiche met seizoensgroenten, aardappelsalade, salade van gegrilde bietjes en een paddestoelenomelet. Een dagje ontslakken dus.

Geert Mak sprak met Van der Weij na de lunch over zijn nieuwe boek Reizen zonder John, dat in mei zal verschijnen bij uitgeverij Atlas. In vogelvlucht vertelde hij over de reis die hij maakte met zijn vrouw door Amerika en welke onderwerpen terug zouden komen in zijn boek. ‘Na het lezen van het boek zullen de lezers veel meer over Amerika weten,’ aldus Mak. Het boek wordt ongeveer vijfhonderd pagina’s dik.

Marieke van de Pol, actrice en schrijfster van de bestseller Bruidsvlucht, vertelde in de derde workshop over haar roman Voetlicht. Een boek dat zich afspeelt in de jaren zeventig. Ze vertelde hoe ze deze tijd, de tijd van de vrijheden, ervaren had, waarbij ze zich ook de gemiddelde leeftijd van haar publiek realiseerde: ‘Nou ja, jullie hebben het zelf meegemaakt.’

Nelleke Noordervliet heeft een schaatsongelukje gehad. Ze kwam op krukken het zaaltje binnen. Vrij man heet haar nieuwe roman. Ze had weer eens zin in een historische roman, vertrouwde ze ons toe. Het verhaal speelt zich af in de Gouden Eeuw, in Rotterdam. We volgen Menno Molenaar die Medicijnen en Recht gaat studeren in Leiden en een relatie begint met de vrouw van zijn mecenas. Door middel van een PowerPoint-presentatie maakte ze haar publiek warm voor haar boek.

De dag werd afgesloten door Paulien Cornelisse. De vrouw die de kassa van de boekhandelaren de afgelopen week heeft doen rinkelen. Ze las stukjes voor uit haar twee taalboeken en beantwoordde vragen uit het publiek. Met een flinke tas vol leesvoer (of: goodiebag zoals de organisatie het noemde) gingen we naar huis. ’s Avonds las ik verder in Niet zonder liefde.