Jean Pierre Rawie komt op., originally uploaded by coen peppelenbos.

Een dichter aankondigen is een delicate zaak. Ik heb wel eens bij een festival gezeten waar een presentator al zijn informatie van Wikipedia had gehaald en de hele avond door de aangekondigde dichters werd gecorrigeerd.

Van Jakhals Thijs had ik geen hoge verwachtingen als presentator van een dichtersfestival. Hij is het neefje van een van de organisatoren werd gezegd en hij trad, net als de dichters, bijna voor niets op in Museum De Buitenplaats in Eelde. Hij had twee uur in de auto gezeten vertelde Jakhals Thijs, onlangs gedebuteerd als prozaschrijver, en dat had zijn gemoed geen goed gedaan. Dat moet je nooit tegen mensen in het noorden zeggen: dat het ver reizen is. Wij doen niet anders.

Daarna kondigde hij de eerste dichters aan. Over Jean Pierre Rawie zei hij dat deze dichter vaak bij Sonja Barend had gezeten en dat zijn werk vergeleken werd met dat van Annie M.G. Schmidt en Toon Hermans.

Ai.

Annie M.G. Schmidt was een compliment vonden de meeste dichters op de tribune, maar of Rawie met Toon Hermans vergeleken wilde worden wisten we niet. (Ik zou het weer niet erg vinden omdat Toon Hermans een van mijn jeugdidolen was.) Als Rawie het al als kritiek zou opvatten dan lijkt hij me wel gehard in de loop der jaren en bestand tegen de zoveelste merkwaardige aankondiging.

Vanavond keek ik op de Wikipedia-pagina van Rawie en zag ik waar de informatie vandaan kwam.

Later werd ik op hetzelfde podium aangekondigd door Jakhals Thijs. Ik had (mede dankzij het verschrikkelijke Jakhalzenfilmpje dat hij over Delphine Lecompte maakte) een beetje een afkeer van zijn optreden. Van dichtbij is Jakhals Thijs echter een zachtmoedige, lieve jongen met angstig-treurige ogen. Zo’n jongen die ook maar zijn best doet voor zijn tante.

Hij kondigde mij keurig aan. Tzum sprak hij uit zoals het hoorde. Mijn Wikipedia-pagina klopt dan ook heel aardig.