Recensie: Nynke de Jong – Vrouw kijkt sport
‘De groepswedstrijden moeten we nog wel door kunnen komen’
Nynke de Jong (1985) is een fanatieke sportkijker. Opgegroeid in een gezin met drie broers werd er in haar jeugd altijd al op zondagavond naar Studio Sport gekeken, maar in de zomer van 2004 sloeg de vlam pas echt in de pan. De Jong bivakkeerde de hele dag voor haar prehistorische televisie om maar niets te missen van de Olympische Spelen in Athene en zo werd ze een alleskijker. ‘Ik kwam erachter dat elke sport interessant wordt, zodra je er wat meer van weet.’
En dat is dus ook het doel van het boekje Vrouw kijkt sport. Survivalgids voor EK voetbal, Tour de France en de Olympische Spelen: zorgen dat de (vrouwelijke kijker) wat meer weet van de te bekijken sporten deze lange sportzomer. Daarom legt De Jong uit wat de spelregels van de diverse sporten zijn, haalt ze de nodige historische feitjes aan, bespreekt ze de favorieten en laat ze deskundigen aan het woord. De Jong wisselt deze, toch wel tamelijk humoristisch gebrachte, feitjes af, met meer columnachtige fragmenten die eenvoudig te herkennen zijn omdat ze omkaderd zijn.
Heel diepgravend zijn de uitwerkingen en analyses van De Jong, die onder meer voor de Leeuwarder Courant en de Viva schrijft, trouwens niet. Neem bijvoorbeeld de uitleg over het, voor veel vrouwen, ingewikkeldste onderdeel van het voetbalspel: buitenspel. ‘Buitenspel is de overtreding waarbij een aanvaller zich achter de verdedigers van het andere team bevindt, zonder dat hij de bal heeft. Krijgt hij de bal toegespeeld, en loopt hij dan langs de verdedigers, dan is er niks aan de hand. Zonder de bal mag hij niet achter de laatste man van de tegenstanders komen: de keeper niet meegerekend.’ De echte voetballeken hebben na deze uitleg waarschijnlijk nog minder inzicht gekregen in dit fenomeen en de voetbalkenners onder de vrouwen lezen daarentegen iets wat ze heus wel weten.
Vrouw kijkt sport gaat expliciet in op de sportevenementen van de zomer van 2012. Het boek is derhalve snel aan veroudering onderhevig.
‘Dus, Youri (Mulder, red.), wat gaan we doen?’
‘De groepswedstrijden moeten we nog wel door kunnen komen. […] Dan Denemarken. Als je kijkt naar het verleden, en naar de resultaten van het Nederlands elftal en hun Deense collegae, dan kun je constateren dat we niet al te veel problemen met hen gaan krijgen.’
De actualiteit maakt dus dat je dit boek eigenlijk alleen deze zomer kunt lezen, daarna zal er veel achterhaald zijn. Zo wordt bijvoorbeeld Andy Schleck nog genoemd als kanshebber voor de eindoverwinning in de Tour de France, maar afgelopen week werd bekend dat hij niet zal starten vanwege een blessure.
In het derde deel van het boek, ‘Vrouw kijkt Olympische Spelen’, stipt De Jong heel kort diverse Olympische disciplines aan: zeilen, turnen, atletiek, zwemmen, waterpolo, roeien, hockey, judo en baanwielrennen. De diverse sporters, feitjes en tactieken worden, helaas, minder uitvoerig besproken dan in de eerste twee delen en er is meer ruimte ingeruimd voor kolderieke fragmenten zoals ‘Drie dingen waarvoor je een hockeystick ook kunt gebruiken.’
Al met al is Vrouw kijkt sport goed voor een avondje pretentieloos leesvermaak. Met een voetbalwedstrijd of een etappe uit de Tour de France op de televisie en dit boek op de bank heb je een leuke, en soms leerzame, avond. Het meest verhelderend voor mij was het hoofdstuk ‘Een korte cursus judo.’ Ik weet na jaren alleskijkerschap nu eindelijk het verschil tussen Yuko, Waza-ari en Ippon. Waarvoor dank.
Cilla Geurtsen
Nynke de Jong – Vrouw kijkt sport. Atlas/Contact, Amsterdam/Antwerpen. 118 blz. € 15,95.