Gedicht: Anne Büdgen – ‘ik zie’
ik zie
de onzichtbare zee
speelt met de dagmaan
speelt met de mist
de hand van de hemel
verspreidt schelpen vol stilte
een man bestelt bier
hij praat over de ambiance
van Club Blue Lagoon
ik proef het woord ambiance een meeuw
danst tussen patat
en het nut van geluk
daar heeft hij een boek over gelezen
moeders kirren naar hun kind
het ligt gecamoufleerd door zand
de lucht te leren
het moet een schepje nemen
toemaarlieverdkijkmaarallekindjesdoen
metschepjesspelenschat
het moet gaten graven
torens bouwen
zoals hun moeders kirren
zoals vaders praten
zwijgt de zee
Anne Büdgen
Anne Büdgen (1979) schrijft poëzie en theater. Onlangs kwam haar tweede bundel Ik schrijf u nog uit bij uitgeverij De Arbeiderspers. Gedichten van Anne stonden o.a. in bloemlezingen van Jozef Deleu, Gerrit Komrij en Odile Heynders. Anne is als docent verbonden aan Huis van Gedichten in Den Haag en School der Poëzie in Amsterdam. Zo bedacht ze voor Huis van Gedichten Jas van Taal om peuters op speelse wijze in contact te brengen met poëzie. Ook maakt ze graag, samen met andere makers, installaties waarin beeld en tekst op interactieve wijze kunnen worden ervaren, zoals onlangs Write Therapy op festival De Beschaving.
Foto: © Jason Turner