De betekenis van Gore Vidal in de Amerikaanse literatuur wordt vaak onderschat. Zijn naam werd nooit genoemd bij het rijtje potentiële Nobelprijswinnaars. Vidal had een scherpe pen en een scherpe tong, vooral in het begin waren zijn boeken controversieel. In 1948 publiceerde hij The City and The Pillar en in dat boek komt homoseksualiteit op een gewone manier voor. Een baksteen in de blanke macho heterocultuur van die dagen. Vidal kwam op de zwarte lijst, de romans die volgden werden nauwelijks meer gerecenseerd. In latere boeken, bijvoorbeeld het satirische Myra Breckinridge kon hij de diezelfde Amerikaanse cultuur te kijk zetten. Als scenarioschrijver van films kon hij af en toe scènes in films krijgen die als homoseksueel opgevat konden worden door de goede verstaander. In de documentaire The celluloid closet verklapte Vidal dat hij zelfs in de ultieme mannenfilm Ben Hur zo’n scène had weten te smokkelen.

In de jaren zestig werd Vidal meer een mediafiguur, een vaste gast in talkshows. Hij specialiseerde zich meer en meer in politiek, schreef historische romans en was altijd wel het middelpunt van een relletje. Befaamd zijn zijn verbale gevechten met Norman Mailer.

De meeste boeken van Gore Vidal zijn in het Nederlands vertaald. Echte bestsellers zaten er niet tussen. Dat ligt aan het publiek. Gore Vidal werd 86 jaar.