Hoewel veel hedendaagse bibliotheken een treurige aanblik bieden (‘we groeperen op genre’) is de aanblik van een verwoeste bibliotheek het treurigst. De bibliotheek van Leuven kende branden en verwoestingen. De Eerste Wereldoorlog zorgde voor de ergste woestenij. Een boek is nog wel vervangbaar, maar een oud handschrift niet. Stel je voor wat daar niet aan waardevols is verdwenen, welke verhalen eeuwen op de plank hebben gelegen om in een oorlog weg te branden.

Ja, mensen die overlijden, dat is nog erger, maar de cultuur die verdwenen is, dat gaat me zo’n honderd jaar later toch erg aan het hart.

In een aflevering van Andere tijden (vanaf 15.47) wordt ingegaan op de propaganda-oorlog na de verwoesting van de bibliotheek. En toen moest de Tweede Wereldoorlog nog komen.