Theater van de dieren in Berlijn (1-2)

Hamburgerbahnhof Museum

Geschiedenis is als zwarte sinter

op de besneeuwde trottoirs

het dringt de huizen binnen

bonte kraaien wapperen met vlaggen

duiken vloekend naar omlaag

de adelaar hangt hoog boven Berlijn

als je de aarde openbreekt tonen zich lagen:

het witte vretende vuur, geblakerde balken

schreeuwend bruin op platgestampte paden

het duifgrijs van te vroeg gestorven vogels

Joseph Beuys zeult met een haas

trekt hem zijn armen in, wiegt, wijst

op schilderijen, zet één oor omhoog

fluistert er in wat kunst vermag:

-hoe men een dode haas beelden verklaart-

Kreuzberg Berlijn

Hun graffiti trekt huizenblokken op

schopt tegen monumentale deuren

-Zwangsräumung blockieren-

ze gooien spuitbussen weg, tappen ander bier

hangen een nacht een beest uit

fabeldieren spreken

draak, griffioen, misschien een sabeltijger

ze schaffen fijne kwasten aan, bestuderen

spierbundels, haarinplant van vachten

gevorkte veren, ingekeepte snavels

de kwetsbaarheid van ogen wit

in één nacht is op een blinde muur

tot boven aan de nok

een voorstelling neergezet

bungelend aan één poot

een edelhert, een ooievaar, een haas

uitvergroot

hun spreken.

Aly Freije

Aly Freije (Veelerveen,1944) debuteerde in 2009 met de Groningstalige bundel Wondpoeier bij Uitgeverij kleine Uil. Ze won de Freudenthal-preis voor nieuwe Nedersaksische literatuur 2008 en kreeg in 2009 de Literaire Pries van Stichting t Grunneger bouk. Daarnaast verschenen Nederlandstalige en Groningstalige gedichten in verzamelbundels en bloemlezingen, zoals Op reis, (Rainbow Essentials pockets), De wierde van Wierum en Zacht gezicht aan zacht gezicht (uitgeverij Kleine Uil). Zij is schrijfdocent aan de Schrijversvakschool Groningen.

(foto: © Jan Glas)