Ze krijste, schreeuwde, jankte

Het is de vraag of het een goed idee is om van de hoofdpersoon van je debuutroman een mislukte schrijver te maken. Eddie verkoopt advertentieruimte, maar in zijn vrije tijd werkt hij aan een roman die gedoemd is te mislukken: De kleptomaan die niet stelen kon. Het kan geen autobiografische roman zijn die Eddie schrijft, want hij grist regelmatig iets mee wat niet van hem is.

De hoofdpersoon in Misschien sliep je al van Rick van Leeuwen is nogal onsympathiek. Hij is agressief en zuipt zich te pletter of zoals het omslachtig beschreven staat: ‘Al die gemoedstoestanden bij elkaar stuwden mijn lippen tegen de rand van het bierglas.’ Bovendien is hij opdringerig naar vrouwen. Zo stalkt hij een van zijn cliënten wat meteen het einde van zijn loopbaan betekent.

Er is wel een reden voor dat gedrag. Eddie komt zijn ex-vriendin Merel in de videotheek tegen. Merel is nog steeds zijn grote liefde. Van Leeuwen duikt af en toe met het boek het verleden in om die liefde te beschrijven. Vanaf de eerste ontmoeting zijn de verhoudingen al scheef: hij zit achter de balie van een hotel, zij behoort tot de rijke gasten. Zij komt uit een welgesteld nest, hij niet. Haar vader vindt de liefde tussen de twee dan ook niets, zeker niet als Eddie een baan in zijn bedrijf afwijst. De vriend van zijn dochter schrijft liever roman en scenario’s.

Dan komt de sleutelscène in het boek. Op een vakantie provoceert Eddie een groepje opgeschoten jongens zodanig dat ze wraak nemen en zijn vriendin voor zijn ogen verkrachten. Je vraagt je af hoe een auteur als Ian McEwan zo’n scène zou beschrijven. Bij Van Leeuwen merk je dat hij als beginnen schrijver nog tekort schiet. ‘Merel gooide haar hoofd in d’r nek en krijste, schreeuwde, jankte.’ Ook Eddie heeft het moeilijk: ‘Ik schreeuwde en wendde mijn gezicht af’ en binnen drie bladzijden, waar ook drie keer verteld wordt dat een van de daders ‘grijnsde’ is het al weer voorbij.

Je snapt nu een beetje waar de drankzucht en de agressiviteit bij Eddie vandaan komt en waarom de relatie uiteindelijk, tot vreugde van de vader van Merel, strandde. Dat zou genoeg moeten zijn voor deze roman, maar het eindigt ook nog eens met een volstrekt overbodige en clichématige climax. Het is wachten op een tweede boek waarin Van Leeuwen aantoont dat hij echt wat kan.

Coen Peppelenbos

Rick van Leeuwen – Misschien sliep je al. Thomas Rap, Amsterdam. 170 blz. € 14,90.

Verscheen eerder in de Leeuwarder Courant op 30 april 2010.