Geachte lezers,

Uw inktslaaf is in vele ogen waarschijnlijk ouderwetser dan het grootje van zijn hoogbejaarde moeder, maar ook de door hem gezonden elektronische berichten, via telefoon of pc, worden voorzien van een aanhef en sluiten af met een zakelijke dan wel hartelijke groet. Op etiketten van pakjes schrijft hij achter de familienaam ook nog vaak s.s.t.t. (salvis titulis) indien hij de aanspreektitel niet weet.

Overdreven zult u zeggen. Een Nederlandse vader wordt door zijn koters al sinds jaar en dag met zijn voornaam aangesproken en leraren trachten de chaos in te perken door eveneens op kameraadschappelijke voet met de scholieren om te gaan. Zachte leermeesters maken vervelende scooterrijders. Veel van dergelijke verwende kwasten en staartjes zijn nu de prinsjes en prinsesjes die de promotie bij uitgeverijen verzorgen. Zij trachten zo veel mogelijk gratis publiciteit te genereren.

Daartoe zijn ze in deeltijd aanwezig en kunnen ter verdediging ook nog een leger van stagiaires opstellen. Zij leven vol overtuiging in de omgekeerde wereld. Verzoeken dienen meermaals onder de hoge neusjes te worden geduwd.

Bij de pakketten die vandaag binnen zijn gekomen, zitten er weer twee waarop naast het postbusadres uitsluitend ‘Bauer’ staat vermeld. (In willekeurige volgorde: Fortuin, Peters, Storm, Brands, Pruis, Hakkert, bespreken en wel onmiddellijk!) ‘Breed inzetbaar’ staat er bij eentje in kleine letter onder. Fijn. Dag hoor, zoals initiaalgenoot Gerb zijn mail altijd besluit.

In de bewuste envelop zit een printversie van een nieuwe titel, losbladig, met een elastiekje bijeengehouden. Niet eens op volgorde zoals na enig onderzoek blijkt. Een begeleidend schrijven wordt niet aangetroffen. Net zo min als een persbericht, dat vaak in grote haast in elkaar gedraaide A-4tje met geronk. ‘Een groots en meeslepend werk!’

Tijdens het bestuderen van de velletjes komt een e-mail binnen. Bijna half elf en dan al aan het werk? ‘Yo’ is de volledige tekst. Het verzoek tot een vraaggesprek is kennelijk ingewilligd. De tekst van het boek is als pdf bijgevoegd, net als het e-mailadres van de literaire agent. Delegeren heet dat. Druk, druk, druk, immers. Uw inktslaaf weet het, hij is een lastig portret met een veel te uitgesproken mening. ‘Waar is het voor?’ is een vraag die hem het schuim op de lippen brengt. Laat u verrassen, zou ik zeggen.

Uw inktslaaf koestert de vele aangename ontmoetingen die hij tijdens zijn Treurtour heeft met boekhandelaren, bibliothecaressen, medewerkers van de redacties van radio- en tv-programma’s, festivalredacteuren, interviewers en de eigen promotiedames. Maar helaas, de onfatsoenlijkheden zijn net zo onverteerbaar als de schillen van een doos paprika’s. Een boekhandelaar die vergeten was een afspraak te annuleren. Een dichte deur in een Blokker-Kruidvat-Etos-straat. Je oud-leraar Nederlands die je uitnodigt voor een lezing en die, waarneer je weken later maar eens naar de tijd informeert, laat weten: ‘O, daar hebben ze al een ander voor.’

Een hartelijke groet van

Guus Bauer