Gedicht: Hans van Willigenburg – KANTOORKLIMAAT
KANTOORKLIMAAT
Het weg boksen van vragen
is mijn voornaamste bezigheid.
Men kan mij uitgeput aantreffen
luid lachend tijdens een bedrijfslunch.
Soms ben ik duizelend door al dat boksen
en laat mijn dekking zakken.
Dat is het moment waarop een rotvraag
mij recht in mijn smoel treft en ik wankel tussen de bureaus.
Al snel zeggen de intimi
dat ik weer rechtop moet gaan lopen.
Ik geef ze gelijk,
maar zie op tegen een nieuwe ronde boksen.
Als ik eenmaal op bed lig praten de intimi op mij in
terwijl ik innerlijke tranen van geluk pleng omdat ik voel
hoe mijn armspieren vergeten een vuist te ballen.
Hans van Willigenburg
Hans van Willigenburg (1963) is behalve dichter: journalist, copywriter en schrijfcoach. Hij debuteerde in 2008 met Objectief Verzuipen (De Contrabas) en publiceerde daarna onder andere De functie van Finland (De Contrabas, 2009) en Informatiewaarde nul (Douane, 2012). Volgens popjournalist Leon Verdonschot danst zijn prozaïsche poëzie op ‘de plaag van het moderne leven’. Zijn gedichten verschenen in diverse bloemlezingen.