Gedicht: Ruth Post – Kokend water
Op 15 augustus vindt altijd de jaarlijkse herdenking plaats van het einde van de Tweede Wereldoorlog in Zuidoost-Azië, bij het Indië-monument in Den Haag. Uitgeverij Palmslag staat stil bij die herdenking met de uitgave van Vlakke meetkunde van Ruth Post (1931). Vorig jaar verscheen bij dezelfde uitgeverij Het ruisen van de tjemara’s van Ciska Feekes (1936). Feekes en Post waren tijdens de Japanse bezetting geïnterneerd in onder andere kamp Banjoebiroe op Java.
De bundel Vlakke meetkunde is volgens Post ‘een collage van persoonlijke gebeurtenissen, personen die ze tegenkwam in het kamp, fragmenten uit haar moeders dagboeken en verhalen die ze hoorde.’
Kokend water
als je uit de keuken kokend water hebt gehaald
je loopt op blote voeten over die kinderhoofdjes
dan kun je soms wel struikelen dan komt
het water op je ene been en dat doet pijn
je krijgt een blaar van knie tot enkel en die gaat
dan gauw ontsteken je krijgt hoge koorts
er is geen medicijn je kunt niet slapen van de pijn
maar na een week wil dan de koorts toch dalen
de zon is nog de beste medicijn
elke dag brandt de zon mijn linkerbeen
je kunt zien dat de randen van de wond
genezen en hij wordt dus elke dag
wat kleiner totdat ik weer lopen mag
en kokend water uit de keuken halen
Ruth Post