Wim Brands praat met Armando, inmiddels 84, over zijn nog altijd voortdurende werkzame leven en over herinneringen. De mens is niet te vertrouwen, zegt Armando. Hij vertrouwt zichzelf ook niet, omdat hij mens is. Brands heeft het vervolgens met Oek de Jong over de continue wederopstanding van de kunstvorm die eigenlijk nooit echt doodgaat, ondanks herhaaldelijke, sinistere voorspellingen: de roman. Maar hoe zit het met de lezer? Is die stervende?