Abraham en de mosterd

Er is moed voor nodig om oud te durven worden. (En al helemaal in het literaire duivelskringetje.) Alle clichés zijn namelijk waar, maar je moet ze helaas zelf doorleven. Zonder schrijvers, en vooruit ook dichters, zou de wereld een woestijn zijn. Maar zouden soms de eenzame duinen – droog, wreed, maar duidelijk – niet te prefereren zijn boven de zompige vaderlandse moerasgronden?

Om met de IJslandse schrijver Jón Kalman Stefánsson (lees zijn trilogie!) te spreken:

Wat voor zin hebben literatuur en kennis als je geen eergevoel hebt? [ … ] Oprechtheid kan een mens dapper maken, maar het leven is geen ongeluk, het is misschien moeilijk, soms infaam en daarom geven onnodig velen het op, te week of niet taai genoeg om de koers van hun dromen te volgen. Ze buigen en verzoenen zich met datgene waar ze zich niet mee horen te verzoenen.

Uw inktslaaf heeft een uitnodiging voorliggen van een schrijversfanclub. Of hij een lezing wil geven van pakweg een uurtje. De museale plaats van handeling is een paar uren gaans. Met de hoofdsponsor van de Boekenweek welteverstaan (op eigen kosten). Er is de mogelijkheid om de collectie te bekijken (op eigen kosten) en er is een pauze ingelast voor een maaltijd in het toprestaurant (op eigen kosten).

Voorwaar een verleidelijk voorstel. Daar zal hij wel op ingaan, zijn beroepstrots heeft hij jaren her al in de berm geparkeerd en hij draagt de meeste leden een warm hart toe, ook al is het onderwerp van hun verering zo goed als buitenbeeld. De postzegels die de reisschrijver hád kunnen verzamelen en zo. Uw inktslaaf denkt aan een opmerking van een van de beminnelijkste vrouwelijke leden: ‘Alweer een nieuw boek, en dan ook nog al die recensies en interviews en wekelijks een column. Waar haal je het vandaan?’

Omdat hij woordtechnisch graag weer door deze dame wordt geaaid, zal hij zelf de beurs trekken. Tsja, waar haalt Abraham de mosterd vandaan? Uw inktslaaf loopt vaak achter de feiten aan, maar nu is hij zijn tijd (ver) vooruit. Eigenlijk was deze (onvolledige) waslijst bedoeld voor de allerlaatste column. Maar goed, hebben we het einde al gehad, kunnen we gewoon weer verder boemelen door de Nederlandse- en Belgische koninkrijken der Letteren.

Carice van Houten, Monique Burger, Halina Reijn, Nadja Hüpscher, Ronnie Terpstra, Arie Boomsma, Joost Zwagerman, Matthijs van Nieuwkerk, Wim Krings, Marja Pruis, Anton de Goede, Janet Luis, Sebastiaan Kort, Oscar van Gelderen, Jeroen Vullings, Arie Storm, Gerda Aukes, Jan Zandbergen, Arjan Peters, Theo Hakkert, Arno Koek, Frank Noë, Kluun, Louis Stiller, Lammert Voos, Abdelkader Benali, Arjen Fortuin, Bert van Galen, Christophe Vekeman, Jeroen Pauw, Jef van Gool, Frank Westerman, Nico Dijkshoorn, Richard de Nooy, Paul Witteman, Maarten Moll, Coen Peppelenbos, Ezra de Haan, Jan Mulder, Esther Hendriks, Vic van de Reijt, Joop Boezeman, Pieter Waterdrinker, Joost Nijsen, Gerbrand Bakker, Peter Jacobs, Nelleke Geel, Andries Scheepstra, Wim Brands, Simon Vinkenoog, Isa Hoes, Aristide von Bienefeldt, Willem Treurwegen, Peter Nijssen, Owen Donkers, Veerle Vanden Bosch, Joost Nijsen, Fleur Speet, Eva Cossee, Hans Cottyn, Frank van Klaveren, Gerrit Komrij, Tom Egbers, Thomas Rosenboom, Jan Mulder, Arthur Hoogland, Peter Vandermeersch, Marique Maas, Martin Hermens, Bart Stouten, Peter Drehmanns, Edgar de Bruin, Anja van den Akker, Victor Meijer, Kees Kuijpers, Diana Ozon, Boudewijn Büch, Hans van Velzen, Willem Groenewegen, Eelco Douma, Roel van Diepen, Jamai Loman, Roos Bruyn, Marc-Marie Huijbregts, Guido Minne, Free Scheepstra, Eduard Herkes, Boris Dittrich, David de Poel, Jeroen Kans, Henk Hofman, Huguette Hornstra, Jeroen Wielaert, Marcel Massing, Eppo van Nispen tot Sevenaer, de overige Nederlandse – en alle buitenlandse auteurs en alle publiciteitsdames m/v der uitgeverijen, allemaal hartelijk bedankt voor de inspiratie!

Guus Bauer