Feuilleton: De Jobsiade – Zevende hoofdstuk
Zevende hoofdstuk
Hoe de jonge Hieronimus op de Latijnse school kwam en hoe hij daar niet veel leerde.
- Hieronimus moest nu dus verder studeren
En noodgedwongen mensa declineren,
Dat wil zeggen hij hield zich uit en te na,
Bezig met de Latijnse grammatica.
- Aan het leren van woordjes en idiomen
Viel tot zijn spijt ook niet te ontkomen,
Want dat vervloekte klote Latijn
Bleek een hoogst dor en doornig terrein.
- Syntaxis, grammatica, woordjes stampen,
Betekenden evenzoveel rampen
En vormden een niet te omzeilen klip
Die leidde tot menige por in zijn rib.
- Want de rector toonde zich hoogst bedreven
In het jongetjes-een-pak-ransel-geven,
Ja, deze hypochondriacus
Ging onzacht om met Hieronimus
- De knaap, als gevolg van die methodieken,
Begon van pure ellende te zieken
En dacht met voorliefde eraan
Zijn leermeester naar het leven te staan.
- Graag had hij gewroken die harde klappen,
Maar hoedde zich voor te drastische stappen,
Voerde liever actie incognito
En verkleinde persoonlijk zijn risico.
- Zijn leermeesters grote pruik en papieren
Knipte de jongen stiekem in vieren
En bracht zonder enige weifeling
De brave rector tot vertwijfeling.
- Ook wist hij al zijn klasgenoten
Steeds stevig voor het hoofd te stoten
En omdat hij geen van hen aardig vond,
Sloeg hij ze doorgaans tegen de grond.
- Geen boek of kledingstuk was hem heilig,
Geen leerling voor zijn boosheid veilig,
En hij bedreef van alles, wat
Meestal een nare afloop had.
- En had zich soms een leerling ietwat misdragen,
Ging hij zich meteen bij de rector beklagen,
Dan kregen die stakkers een vet pak slaag,
En zoiets zag hij bijzonder graag.
- Maar omdat hem de school niet kon bekoren
Zat hij veel thuis met hangende oren,
En zo verstreek er veel van zijn tijd
In nutteloze onledigheid.
- Over het Grieks bewaar ik het zwijgen,
Daar kon hij alleen maar de pip van krijgen,
En bij de werkwoorden op -μι
Verviel hij tot zware melancholie.
- Hij besloot zijn pogingen te staken
Om zich die geheimtaal eigen te maken,
Ook met het Hebreeuws was het niets gedaan,
Dat liet hij in de giftkast staan.
- Zo wist hij maar weinig progressie te boeken,
Tenzij in eten, drinken, liegen en vloeken,
Ja, vooral bij het uitdenken van een vloek,
Kwam hij verrassend sterk uit de hoek.
