Filmpje: Wim Brands over Pijlen van verlangen van Lou de Bock
Wim Brands over Pijlen van verlangen van Lou de Bock.
Auteur: Rieuwert Krol
Wim Brands over Pijlen van verlangen van Lou de Bock.
De schrijver is volgens Brands \”een man, die, dat heeft u gehoord, volstrekt [met nadruk van Brands] openhartig over zichzelf schrijft\’\’.
Wat heb ik in het door Brands voorgelezen fragment gehoord? Dat de verteller 24 uur per dag zijn zak wil leegpompen in een mooie vrouw. Nee, ik heb zelfs gehoord dat iedere gezonde man dat wil.
Jee, wauw, wat een durf om dat zo op te schrijven.
En, zegt Brands, \”kijk, boekhandelarenpanels zullen dit boek nooit noemen, omdat ze het waarschijnlijk om verschillende redenen te bedreigend vinden\”.
Want, suggereert Brands, je zult maar moeten toegeven dat je met al je belezenheid eigenlijk ook maar een doodgewone stumper van een seksmaniak bent, net als de man in de straat.
Munneer Brands herkent zich in het boek, in deze verteller, het druipt munneer Brands van het gezicht. Hè, voelt munneer Brands, eindelijk [met nadruk] is er iemand die onomwonden, oftewel zo plat als maar kan, bevestigt dat ik, stiekem [met nadruk] vulgaire geilaard, \”een gezonde man\” ben. Want voor Brands is een mooie vrouw ook \”een stuk vlees\” waarin ie zijn ballen wil legen. Niet 1 keer per week, maar iedere dag wel een keer.
Alsjeblieft, bespaar me zulke puberaliteiten.
Lou de Bock (wat ik lees als l\’oude bock, oftewel: de oude bok) is een pseudoniem van Boudewijn van Houten.