Het zou het sluitstuk moeten worden van de verhalenbundel More Pricks Than Kicks uit 1934, maar uitgever Charles Prentice was er absoluut niet van gecharmeerd: ‘It is a nightmare … It gives me the jim-jams’. Tachtig jaar later verschijnt het verhaal eindelijk in druk bij Faber & Faber en de Britse kranten zien ernaar uit. In The Guardian wordt onderzocht waarom de uitgever toen bang was dat de dit verhaal hem lezers zou kosten, terwijl inleider Mark Nixon het een belangrijk document vindt in het onderzoek naar de vroege Beckett. Alhoewel Nixon, hoofd van de Beckett International Foundation, geciteerd in The Independent moet toegeven ‘On first reading, one cannot help sympathise with Prentice’s decision to reject the story.’