Aflevering zes van Maartens Moestuin. Maarten ’t Hart over spinazie, venkel en Knielen op een bed violen:

Ik zat in de trein en iemand zei tegen me: ‘Ik ben nou toch een boek aan het lezen Knielen op een bed…ja, waar knielt ie nou ook al weer op?’, zei-ie toen. Ik zei: ‘op een bed aardbeien’. ‘Oh ja, Knielen op een bed aardbeien.’ Ik heb het niet gelezen omdat ik na bladzijde drie al ben blijven steken. Ik vind het zo’n verschrikkelijk slijmerig soort proza. Ik kan daar helemaal absoluut niet tegen, word er beroerd van, totaal humorloos. Nee, is niks voor mij. En het is wederzijds hoor, want Siebelink ziet ook helemaal niks in mij, dus dat kan ik rustig zeggen.