Reportage: Jannah Loontjens hekelt clichés rondom schrijfsters tijdens eerste #Leesvrouwen
‘Ik schrijf vooral over mensen, in mijn roman Misschien wel niet is het toevallig een vrouw,’ zei schrijfster Jannah Loontjens vanavond tijdens de eerste bijeenkomst van de leesclub #Leesvrouwen. Deze uitspraak bleek een kantelpunt in het gesprek te zijn.
Eind juni riep journaliste Kirsten van Santen in een artikel in de Leeuwarder Courant en het Dagblad van het Noorden lezers op om een jaar lang alleen maar boeken van vrouwen te lezen.
Naar aanleiding van de enorme hoeveelheid reacties werd vervolgens de leesclub #Leesvrouwen opgericht, een samenwerking tussen de noordelijke dagbladen en Boekhandel Van der Velde.
Het begin van het gesprek tussen Loontjens en Van Santen, bijgewoond door ongeveer twintig vrouwen en één man, ging over het verschil tussen schrijvers en schrijfsters. Van Santen wilde weten welke verschillen in thematiek er waren tussen schrijvers en schrijfsters. Of schrijfsters hun romans in een andere stijl schreven? Of boeken van mannen anders opgebouwd waren. Schrijven mannen over mannen en vrouwen over vrouwen? Loontjens nuanceerde die verschillen; ze hekelde vooral de clichés die rondom schrijfsters bestaan.
Daarna verschoof het gesprek naar de inhoud van haar roman Misschien wel niet. De vorm van de roman kwam aan bod, alsook de impact van Facebook op de huidige tijd en de twijfels waarmee de hoofdpersoon (late dertiger) worstelt, de vele keuzes die je in je leven hebt.
Al wist Van Santen nog gewiekst het thema ‘moederschap’ aan te boren. ‘Maar Jan van Mersbergen schrijft in zijn laatste roman over vaderschap,’ aldus Loontjens.