Het blijft een leuke rubriek. Boekblad interviewt mensen uit het boekenvak over het afgelopen jaar. Ook dit jaar wordt Eppo van Nispen tot Sevenaer, directeur van de CPNB, aan de tand gevoeld. De man die betaald wordt om boeken en schrijvers te propageren.

Maar welk boek heeft hij eigenlijk in 2014 met de meeste plezier gelezen?

Ook dit jaar kan ik dat weer niet zeggen. Er komen te veel fantastische boeken uit, in dit prachtige auteursland. Wat er voor mij het meest uitspringt, zijn de manuscripten van de geschenken. Dat is letterlijk een feest, wanneer we die te zien krijgen. Het is mooi om daar deel vanuit te maken. Het geeft het meeste plezier om een ruw manuscript, of dat nou van Een mooie jonge vrouw van Tommy Wieringa is of Incendio van Tess Gerritsen is, tot een parel gepolijst te zien worden. Dat zijn de mooie dingen die ik mag meemaken.

Wacht even. Hij heeft ruwe manuscripten tot parels gepolijst zien worden? Bedoelt Eppo dat hij meelezer was van het Boekenweekgeschenk? Of dat hij alleen het proces heeft waargenomen? Vragen, vragen, vragen.

Op de vraag wat hij in 2015 wil bereiken, antwoordt Eppo: ‘In 2015 gaan wij nog beter ons best doen om iedereen enthousiast voor het boek in al zijn glorie en vormen te maken.’

De redactie van Tzum hoopt dat Eppo zich volgend jaar minder bescheiden opstelt en gewoon zegt van welk boek hij het meest genoten heeft. Dat moet toch lukken? Eppo?