Bekende Nederlanders die over kunst praten. Het levert vaak pijnlijke teevee op. Zo ook vorige week vrijdag toen in De Wereld Draait Door het DWDD pop-up Museum werd gepresenteerd.

Tien tafelgasten van DWDD hebben als gastconservator werken uit de depots van tien grote musea in Nederland geselecteerd voor het pop-up Museum. Tijdens de uitzending babbelden en kibbelden ze over hun keuzes. Gelukkig zat Wim T. Schippers in de uitzending om de boel te ontregelen.

Buiten de uitzending gaat het gekibbel door. Gastconservator Joost Zwagerman heeft namelijk kritiek geuit op de manier van werken van gastconservator Nico Dijkshoorn. In het radioprogramma Kunststof zei hij:

Voor mij vergroot het het genot als ik meer weet over het kunstwerk. Voor mensen als Nico vergroot het hun chagrijn. (…) Het is een beetje als vrouwen van middelbare leeftijd die voor een schilderij staan en bijna een appelflauwte krijgen: ‘Oho, ik voel iets!’ Kunst is echt wel meer dan dat.

Nico Dijkshoorn slaat in zijn column in de Volkskrant terug.

Ik ben blij dat Joost Zwagerman eindelijk eens heel duidelijk zegt wat hem dwarszit. Hij ergert zich dood aan mensen die zomaar plompverloren iets vinden van een kunstwerk, zonder dat hij wordt geraadpleegd. Dat maakt hem gek. Elke dag staat er ergens in Nederland een middelbare vrouw in een bloemetjesjurk voor een schilderij en Joost staat daar dan niet naast om te kunnen zeggen: ‘Je ziet blauw, maar het is eigenlijk geel.’