Op 21 augustus 2015, precies tien jaar na de oprichting, houdt het literair weblog De Contrabas op te bestaan. Chrétien Breukers, oprichter en door de jaren heen de leidende man achter het weblog schrijft op de site:

Het is tijd voor iets anders, ik wil dit ‘enige ware zenuwcentrum van de literatuur’, zoals Gerrit Komrij het noemde, elders, op een andere manier voortzetten.

Er zitten ook positieve kanten, meldt Breukers op Facebook:

Nooit meer persberichten lezen waarin de verschijning van een bundel met als titel ‘Seringen op een dood graf’ wordt aangekondigd. Het wordt een hard gelag.

Door de jaren heen werkten verschillende redacteuren mee aan de website, zoals Ton van ’t Hof, Bart FM Droog, Jan Pollet, Liliane Waanders en Bouke Vlierhuis, maar het laatste jaar stond Breukers er alleen voor. Breukers begon met een voorloper van de Contrabas, de Windroos dat samenhing met de Windroosreeks van uitgeverij Holland. Al snel werd dat weblog en later De Contrabas dat enige ware zenuwcentrum voor nieuws en discussies over poëzie. Het aangename was de onafhankelijke toon die zich nogal eens tegen gevestigde namen richtte. Later werd de focus van de website gericht op literatuur in het algemeen.

Breukers lijkt zich de laatste tijd meer op het schrijven van eigen werk te richten, zoals de boeken Een zoon van Limburg en Lot. De lezer van Tzum kent hem van zijn passionele stukken over Simenon en over boeken die enigszins uit zicht waren geraakt.