Een nieuwe aflevering van onze tweewekelijkse kwis ‘Literatuur of literette?’, een soort Tussen kunst & kitsch, maar dan voor de letteren. We nemen 1 bladzijde uit een boek en de vraag is: hebben we te maken met literatuur of niet? Graag reacties met onderbouwing.
Onsterfelijkheid, in een fictieve dialoog van twee grote geesten. Dat moet wel literette zijn, toch?
Ach, de opmerkingen over Papa zijn inkoppertjes, en er staat geen spannende zin in. Maar van de andere kant is het wel gewoon netjes geschreven. Ik zie niet meteen een kromme zin. Het zal wel literatuur zijn, maar hopelijk is de rest van het boek iets minder correct-intellectueel.
Literatuur wordt soms literette als de vertaler niet kan schrijven.
Geinig hoe smaken kunnen verschillen: ik vond dit juist wel een sprankelend geschreven bladzij. Maar ja, dat komt misschien ook doordat ik meteen zag uit welk boek dit komt (\”Onsterfelijkheid\” van Milan Kundera) en omdat ik goede herinneringen heb aan dit boek als geheel! Dus het kan best zijn dat die bladzij mooier wordt als je de context ervan kent.
Nog een overdenking: deze hele pagina is naar mijn smaak juist NIET gewoon netjes geschreven, want het is pure klucht allemaal. Er staat volgens mij geen woord tussen dat serieus is bedoeld. Maar misschien is dat juist iets wat je alleen weet als je de nogal humoristische toon kent van het hele boek.
Ik wil wel even reageren. Met \’net\’ bedoel ik dat er eigenlijk niets fout staat in de tekst. Maar, zoals al aangegeven, er staat ook niets spannends in.
En als ik alleen dit stukje zie, denk ik: nou zeg, Hemingway ontmoet Goethe – het meest cliché zou op dat moment zijn dat er gesproken wordt over de stoerdoenerij van Papa. En ja hoor. Hopelijk ís het klucht, dan kan hij (Kundera dus) er nog mee wegkomen. Anders is het weinig interessant wat mij betreft.
Maar nu is mijn interesse wel gewekt, vraag me af of deze pagina inderdaad verderop nog tot leven komt. En niet meteen om Kundera, eerder om te zien of mijn mening over deze pagina al dan niet zou veranderen.