‘Het literaire weblog De Contrabas heeft alles in zich om zijn centrale rol te blijven vervullen,’ schreef Gerrit Komrij een paar jaar geleden nog, maar vanmiddag heeft Chrétien Breukers, de drijvende kracht achter de website het laatste bericht gepost na enkele afscheidsberichten te hebben geschreven. Breukers gaat zich richten op het schrijven van boeken, onder meer een novelle die volgend jaar bij uitgeverij Marmer uitkomt (en onze medewerker Aristide von Bienefeldt schrijft eveneens een novelle voor de nieuwe serie van die uitgeverij).

De site is afgelopen weekend gemigreerd en is even uit de lucht geweest, maar de complete site is nu weer te raadplegen, al kun je niet meer reageren.

De reactiemogelijkheid is gesloten, omdat de website niet ten prooi wil vallen aan eindeloze reeksen spam of aan reacties van notoire internettrollen.

Breukers over de tien jaar waarin hij zijn weg zocht en vond in de poëziewereld en de positie van de site daarin:

Toen ik met De Contrabas begon, wilde ik precies schrijven wat ik wilde schrijven, zonder me te bekommeren om status of hiërarchie. Het was uit trots dat ik een positie innam die misschien niet comfortabel was, maar waarbinnen ik wel zonder er doekjes om te winden mijn eigen poëtica kon slijpen aan die van anderen. Soms maakte dat meer vonken dan anders en soms maakte het misschien te veel vonken – saai werd het nooit.

Voordat je het weet, sta je (in het leven, in de literatuur, waar dan ook) alleen, en wat ik in de afgelopen tien jaar heb geleerd, is: ontleen daar trots aan. Zoek niet de behaaglijke warmte, maar loop de kou in; laat je stellingname niet beïnvloeden door vriendschappelijke omgang met een kongsi, maar zeg wat je te zeggen hebt.

Wie een eigen standpunt inneemt, is vatbaar voor kritiek en dat kreeg de site, en Breukers, dan ook terug, maar het was wel een site waar wat gebeurde. Ik citeer nog maar één keer Komrij in een stuk over literaire tijdschriften, ‘de aanhangwagens van de uitgevers’.

Verdient het literaire tijdschrift geen mond-op-mondbeademing? In het kader van de culturele kaalslag misschien begrijpelijke vragen, maar het blijft toch zoiets als over doodkisten discussiëren in een crematorium. ’t Is definitief te laat. Het enige bijzondere aan de discussie is dat ze plaatsheeft op internet. Lees de posts en comments maar na op De Contrabas, het enige ware zenuwcentrum voor uw literatuur op internet.

Lees de laatste stukken van De Contrabas hier.