Gisteren is dichter en criticus Joop Leibbrand overleden. Leibbrand was verbonden aan Meander waar hij vanaf 2000 de scepter zwaaide over de poëzieafdeling. Leibbrand had ook oog voor dichters die buiten de mainstream vielen, voor dichters die niet bij de grote uitgeverijen verschenen. Hij was er niet uit om zich als criticus te laten gelden, maar leek in zijn besprekingen oprecht nieuwsgierig naar de drijfveren van de dichter.

Chrétien Breukers schreef in 2013 op De Contrabas over Joop Leibbrand:

Joop is, het heeft een paar jaar geduurd voordat ik het ten volle door had, de ultieme poëzielezer én -criticus. Hij wikt, hij schikt, hij weegt & delibereert. Zijn stukken zijn én degelijk én toch vaak meer verrassend dan die van ‘reguliere’ critici, want laatsgenoemde groep zit al te vaak vast in een ‘frame’, waar geen ontkomen meer aan is.

Joop Leibbrand was van 2007 tot 2011 stadsdichter van Den Helder. In 2010 verscheen Waterpas, een bundeling Helderse gedichten. Voor Meander was hij behalve chef poëzie ook de redacteur die de reeks ‘Klassiekers‘ redigeerde, een rubriek waarin diverse schrijvers klassieke Nederlandse gedichten analyseerden. In 2014 werd Leibbrand door Rob de Vos voor Meander geïnterviewd. Toen bleek dat hij al 355 bundels besproken had. Op de vraag wat hij met zijn recensies wilde bereiken antwoordde hij:

Bereiken? Ik wil helemaal niets bereiken. Toen ik jaren terug zag aankomen dat er aan mijn leraarschap een eind zou komen – ouder worden gaat vanzelf – diende Meander zich aan om althans een stukje van mijn vak te behouden. Ik moet dus bekennen dat ik toen in de eerste plaats aan mezelf dacht! Maar het correcte antwoord is natuurlijk dat ik schrijf voor de Meanderlezers. Ik heb geen idee wie ze zijn, maar maak me niettemin een voorstelling van ze: belangstellende, ontwikkelde mensen die meestal niet de literaire tijdschriften zullen lezen, maar wel de boekenbijlagen van de grote kranten (waar ze dan nauwelijks nog poëzierecensies in aantreffen) en die in meer of mindere mate vaak zelf enige literaire ambitie koesteren. In ieder geval een publiek waarvoor je niet op de knieën hoeft en dat het verdient helder geïnformeerd te worden.

Lees het hele interview hier na.

Joop Leibbrand is 72 jaar geworden.