Nieuws: Das Mag Uitgevers probeert misleiding goed te praten
Vanmorgen berichtte Tzum.info over één van de beloftes die Das Mag Uitgevers gedaan had aan haar ruim drieduizend ‘oprichters’. Zij krijgen een luxe, gebonden editie van de eerste drie boeken uit haar fonds. Maar wat blijkt: de boeken hebben geen harde kaft, maar zijn genaaid gebrocheerd. Het zijn dus luxe paperbacks. Naar aanleiding van ons bericht vroeg iemand op Twitter om opheldering.
De uitgeverij gaf eerst toe dat het woord ‘gebonden’ niet gebruikt had mogen worden op de site. ‘Wat oenig van ons,’ schreven ze. Ze nam vanmorgen contact op met de drukkerij en die vertelde de uitgeverij dat de boeken wel degelijk ‘gebonden’ zijn (maar dan wel met zachte kaft). Dus opeens was het toch lariekoek wat Tzum.info geschreven had. Of wij dat even wilden aanpassen.
De meeste lezers denken bij het woord ‘gebonden’ aan een hard kaft (Das Mag Uitgevers in eerste instantie ook). Zij hebben begrijpelijkerwijs geen kennis van de specifieke bindtechnieken van een boekbinderij. Dat blijkt ook uit de reacties die eerder kwamen op de luxe paperbacks van Maartje Wortel.
Passen jullie dit even aan, Das Mag Uitgevers?
Zelf jarenlang in een boekbinderij gewerkt, dus ik verbeeld mij dat ik hier wat zinnigs over kan zeggen. Wat Das Mag \’gebonden (in katernen)\’ noemt, heet: \’ingenaaid\’. En ingenaaid is echt iets anders dan gebonden. Al is het waar dat gebonden ook kan \’met een zacht omslag\’. Hamvraag is: zit het boekblok aan de rug vastgelijmd, of hangt het boekblok in de band aan schutbladen (en zit er ruimte tussen boekblok en rug)? Toon mij een foto van het boek en ik doe uitspraak.
\’De meeste mensen denken bij […].\’ Het is moeilijk om daar rekening mee te houden, als blijkt dat er ook garenloos gebonden boeken zijn, bijvoorbeeld. Dan lijkt me de reactie van Karel ten Haaf stukken beter. Of even spieken op http://www.grafischecultuur.nl/maakjeeigenboek/sample-page/vaktermen-en-begrippen/ bijvoorbeeld, om de begrippen wat beter te leren kennen die je alleen maar \’denkt\’ te kennen. Trouwens: wie piept er nog als een uitgever spreekt over een tweede druk, wanneer er slechts een tweede oplage van de eerste druk bedoeld moet zijn (er zijn er zelfs die een e-boek meetellen als een druk). Uitgeven is dikdoen.
Inmiddels staat er een foto bij. Eén blik volstaat: dat is GEEN gebonden boek. Zegt iemand die wél beschikt over \’kennis van de specifieke bindtechnieken van een boekbinderij\’.
Ik krijg vandaag of morgen de luxe editie, misschien is dan alles anders.
Hamvraag lijkt me of er een leeslint is. Anders noem ik het geen luxe.
Dat een uitgeverij met de drukker moet bellen om uit te vissen wat ze nou uitgeven zegt overigens genoeg. Dat ze een aanpassing eisen maakt ze helemaal wereldvreemd.
Alle lof voor DM op zich, maar het zijn inderdaad vooral praatjesmakers. Jammer dat ze er zo verkrampt over doen.