Op zijn blog Artistiek Bureau schrijft Nick ter Wal over de boeken uit de bibliotheek van Willem Frederik Hermans. En ook over biograaf Willem Otterspeer die wel erg weinig aandacht in zijn tweedelige biografie schenkt aan de boeken die Hermans bezat en de aantekeningen die hij erin schreef. ‘Zo noemt Otterspeer in zijn boeken wel dat Hermans als jong ventje nu en dan een pak voor zijn blote billen kreeg en aan wie de schrijver voor het eerst zijn piemel liet zien, maar koos hij ervoor om de enkele honderden boeken uit het bezit van Hermans in de collectie van het Letterkundig Museum links te laten liggen.’

Vooral omdat een groot deel van de bibliotheek van Hermans door de weduwe van de schrijver naar de plaatselijk kringloop is gebracht. Sindsdien duiken er overal boeken op met het ex libris van Hermans. Ter Wal geeft heeft geen goed woord over voor de geringe aandacht van de biograaf voor deze verweesde boeken:

Verbijsterend is evenwel dat deze biograaf – die zich tien jaar lang op leven en werken van een schrijver heeft gestort, die te pas en te onpas pronkte met het hem door de erven geschonken aantekenboekje waarin de schrijver opschreef wat hij las – niet heeft willen zien wat er bij de weduwe Hermans in de boekenkast stond.