In Hollands Maandblad schreef Charlotte Goulmy een bij vlagen woedend stuk over de biografie die Hans Goedkoop over Renate Rubinstein zou schrijven. Hij startte in 1994, schreef wel een biografie over Heijermans, maar over Rubinstein bleef het stil tot eind vorig jaar toen er een amusant boekje uitkwam aan de hand van opnames die gemaakt waren bij de vijftigste verjaardag van Rubinstein. Goulmy:

In de tussentijd kreeg Goedkoop 58.000 gulden van het Fonds voor Bijzondere Journalistieke Projecten, 10.000 gulden van het Fonds voor de Letteren, 30.000 van Vrij Nederland en god weet hoeveel aan voorschotten van uitgeverij Meulenhoff.

Het bedrag van het Fonds voor Bijzondere Journalistieke Projecten heeft Goedkoop teruggegeven, maar in ruil voor al het geld dat niets heeft opgeleverd stelt Goulmy voor ‘dat hij het verrichte voorwerk, alles wat hij op papier of digitaal heeft, alles wat hij mogelijk gevonden heeft de laatste tweeëntwintig jaar, integraal overdraagt aan iemand die capabel is’.

Goulmy heeft een eigen belang, want zij wilde ooit promoveren op Rubinstein met een biografie over Rubinstein, maar zij werd door de erven tegengewerkt. ‘Eerlijk gezegd aarzel ik tussen een hilarische lachstuip over alweer een vastgelopen biograaf en de bitterheid dat mijn dissertatie door de incompetentie van een ander er nooit zal komen.’

Op zijn blog Das Zahngold gaat Reinjan Mulder, oud-uitgever bij Meulenhoff, op de kwestie door. Hij vraagt zich af of Goulmy wel zo’n goede biograaf zou zijn geweest. Hij kende in ieder geval een ander die het wel zou kunnen: Ileen Montijn:

Zij kende Renate’s wereld door haar huwelijk uit de eerste hand, maar is van huis uit wat kordater dan de aarts-aarzelaar Hans Goedkoop. Ileen Montijn was, op verzoek van Podium-uitgever Joost Nijsen, ook al eens half begonnen aan een biografie, maar ook zij moest daarmee ophouden toen ze geen enkele medewerking van de erven kreeg. Ook zij mocht het archief niet in.

Mulder ziet wel iets in het voorstel van Goulmy:

In mijn tijd bij Meulenhoff hoorde ik dat Goedkoop zijn opdracht niet terug kon geven omdat het hem een vermogen aan terugbetalingen zou kosten. Maar toen de criminoloog Koos van Weringh een paar jaar geleden dreigde te bezwijken onder de biografie van de criminoloog en letterkundige Willem Nagel (J.B. Charles), werd zijn project in collegiaal overleg overgenomen door de emeritus hoogleraar Kees Schuijt, die daarna in de kortst mogelijke tijd met een heel behoorlijk – en voor de geschiedenis onmisbaar – boek op de proppen kwam.

Waarom biedt iemand als Schuijt nu ook Hans Goedkoop niet de helpende hand? Volgens Charlotte Goulmy ligt al het materiaal nog altijd voor het grijpen en kan de klus in krap een jaar geklaard zijn.

In de vele reacties op Facebook waarin Reinjan Mulder zijn blog linkt, wordt ook de vraag opgeworpen of er niet te veel tijd verstreken is. Wie kent die Renate Rubinstein eigenlijk nog?

rubinstein discussie 01