Nieuws: Volgens Jan van Mersbergen schrijven vrouwen vooral over gekke vrouwen
Is het alweer carnaval? Heeft hij bezoekers nodig op zijn blog? Is het woord ‘gek’ aan een herdefinitie toe? Zomaar wat vragen die bij je opkomen bij het lezen van de blog ‘vrouwen, gekte, afwas‘ van Jan van Mersbergen. De veelal vrouwelijke personages van vrouwelijke schrijvers zijn of worden vaak gek, aldus Jan van Mersbergen, al kan hij een paar uitzonderingen noemen.
Het kan dus wel, en sport is een eenvoudig en doeltreffend handvat, maar heel vaak overmeestert de gekte onze vrouwelijke schrijvers en daarmee hun romans, en dat vind ik tekenend en jammer.
Daarna volgt, echt waar, nog een alinea over vrouwen aan de afwas (we zijn eruit: dit moet wel een pastiche zijn).
Als mijn moeder de afwas doet, dan doet ze de afwas. Dan droog ik de borden. Dan zijn we samen. Zo’n scène, zonder getob en gepieker, is goud waard. Ik heb geen idee waarom vrouwen die schrijven menen dat een roman niet zonder gekte of kunst kan […].
Dus, kom er maar in:
@janmersbergen of neem het doorslaan van Sigerius en zijn zoon in Bonita Avenue? Toch een oermannelijk boek?
— Sanneke van Hassel (@svhassel) 31 maart 2016
@janmersbergen nu ga ik weer onbekommerd stapels boterhammen smeren
— Sanneke van Hassel (@svhassel) 31 maart 2016
Huh? Is je blog gehackt @janmersbergen? Zo nee, dan ga ik hier binnenkort inhoudelijk op reageren. Nu eerst even afwassen.
— cathelijn schilder (@csschilder) 31 maart 2016
@janmersbergen Interessante kwestie wel, want ik vind een aantal van jouw personages in hun contemplatie ook wel neigen naar gekte…
— Femke van Hemert (@FemkevanH) 31 maart 2016
Nee, ik ben het er niet mee eens, nee. Te veel om op te noemen in een tweet.
— Thomas de Veen (@thomasdeveen) 31 maart 2016
Hm.Zit wel iets in: gekte is vaak een zwaktebod. Maar niet bij Biesheuvel, Valens, Walser etc. Wat vindt @lezdesvad? https://t.co/vgTDA7Izzm
— H.M. van den Brink (@hmvandenbrink) 31 maart 2016
@janmersbergen @lezdesvad Er was kennelijk behoefte aan deze figuur. En zij doet het zware werk: tellen. Hoe vrouwelijk is dat?
— H.M. van den Brink (@hmvandenbrink) 31 maart 2016
Prikkelende stelling: in boeken van vrouwen komt geen normaal mens voor. Wat u, @lezdesvad ? https://t.co/h1cKMxS0JZ
— Christiaan Weijts (@chr_weijts) 31 maart 2016
@lezdesvad 'Woolf kon niet alleen schrijven door haar talent, maar vooral door haar Victoriaanse afkomst. ' Wartaal.
— Sander Bink (@SanderBink) 31 maart 2016
@SanderBink indeed. Pijnlijk gebrek aan basale kennis.
— LezeresDesVaderlands (@lezdesvad) 31 maart 2016
@robwaumans Hihi
— Jan van Mersbergen (@janmersbergen) 31 maart 2016
Hoe noem je eigenlijk een schrijver die zelfs het niveau van de mediocre white male niet haalt? #askingforafriend
— LezeresDesVaderlands (@lezdesvad) 31 maart 2016
NRC Handelsblad heeft het ‘opiniestuk’ van Van Mersbergen inmiddels overgenomen.
@lezdesvad wij zijn zeer geïnteresseerd in tegengeluid. Opiniestukken mogen naar mij gemaild worden (r.nieuwenhuis@nrc.nl)
— Roderick Nieuwenhuis (@RodNieuwenhuis) 31 maart 2016
@lezdesvad @RodNieuwenhuis wat is het bestaande geluid dan, gelegitimeerd seksisme en gratis #ophef?
— Fleur Jongepier (@fleurjongepier) 31 maart 2016
\”Mannelijke auteurs grijpen snel naar romantische clichés: de in verslavingen wegzinkende man, wanhopig smachtend naar de beeldschone, sterke vrouw die zo verstandig hem aan zijn lot over te laten. Vrouwelijke auteurs schrijven dan weer opvallend graag over de gekte en het geweld die gisten in schijnbaar aangepaste mensen. (…) Bovendien heeft het iets heel vals. ‘Denk vooral niet dat mijn leven middelmatig is’, zegt de schrijver, ‘want in elke middelmaat schuilt gekte en gevaar.’ Onzin, in elk middelmaat schuilt het verlangen om je interessanter voor te doen dan je bent. Zelfbeklag bij mannen, poseren bij vrouwen: altijd goede indicaties van overbodig proza.\”
Zie: http://markcloostermans.blogspot.com.es/2015/04/recensie-champagne-en-morsecode.html?q=gekte
Zo lang het niet gaat over een vrouwelijk personage dat het zo moeilijk vindt haar gezin, carrière en sociale leven te managen (liefst in Amsterdam-Zuid), vind ik het allang prima.