Nieuws: Dichter, schrijver en televisiemaker Wim Brands (1959-2016) overleden
Dichter, schrijver en presentator Wim Brands is vanmorgen overleden. Dat heeft de VPRO zojuist bekendgemaakt in een persbericht. Wim Brands is 57 jaar geworden.
Hij schreef verschillende dichtbundels (twee jaar geleden verscheen zijn laatste bundel ’s Middags zwem ik in de Noordzee), stelde bloemlezingen samen (zoals De Nederlandse literatuur van de 21ste eeuw) en presenteerde wekelijks het boekenprogramma VPRO Boeken.
Eind maart werd bekend dat Brands ‘vanwege gezondsheidsproblemen’ voorlopig niet terug zou komen bij het boekenprogramma. Details werden verder niet gegeven. Uit het persbericht wordt nu duidelijk dat Brands met een depressie kampte en dat er sprake is van een zelfgekozen dood.
De hoofdredacteur van de VPRO schrijft:
Wim was de man van hét literatuurprogramma op de Nederlandse televisie. Onze dierbare boekenman en mooie dichter had onlangs een pauze moeten inlassen: rust. Wij zagen uit naar zijn terugkeer. Maar hij keert niet terug. Wim kampte sinds kort met een depressie die hem totaal onverwacht naar een zelf gekozen einde dreef. De VPRO en literatuurminnend Nederland zullen hem verschrikkelijk missen.
Mét vrienden sterven is moeilijk, zonder vrienden sterven is pas écht sterven..
Onbegrijpelijk. Zonder woorden!
Wat een gemis!
We zijn zeer geschrokken !
We hebben van hem genoten op TV !
Wim is er niet meer en hoop dat hij nu rust heeft !
Dat geldt ook voor Joost Zwagerman.
Het is voor ons niet te bevatten.
Wat een gemis inderdaad.
Als Wim Brand voor een zelfgekozen einde gekozen heeft dan respecteer ik dat.
Wel verdrietig en jammer van zo\’n goed en kundig mens.
Elke zondagochtend keek ik ( uit ) Boeken.
Alle succes voor de nieuwe presentator.. waardig opvolger.
Mijntje
IK keek elke zondag naar zijn programma \”boeken\”.
Ik schrik hier echt van, wat een gemis
Weer een geweldig ,boeiend en mooi mens ,die er uitstapt
Ik wist niet wat ik las ,en zal hem heel erg missen in het programma boeken
Ik bestelde zo vaak een boek uit zijn programma
Waarom toch
Rust zacht Wim
Ik was een fervent liefhebber, luisteraar van zijn programma’s
Mijn diepste medegevoel gaat met hem mee.
Wat een ongelooflijke schok en wat een gemis! Door zijn programma heb ik veel geleerd over de boeken en de vele schrijvers. Zijn manier van presenteren en zijn diepe interesse op een begrijpelijke manier besproken. Hij is wat mij betreft onvervangbaar. Rust in vrede Wim. Veel sterkte voor zijn vrouw en kinderen en een ieder die hem dierbaar is.
Lieve Wim,
ik keek zo graag naar je, elke zondag.
Ik had geen idee !
Ongelooflijk.
Ik zal je missen
Lieve Wim, ik mis je nu al! Jij maakte mijn zondag! Erudiet, bescheiden en je liet de ander schitteren! Vreselijk voor zijn vrouw en kinderen! Veel kracht!
Annekee van Harten 6 Apr 2016 om 18:31 #
De plotselinge dood van Wim laat mij maar niet met rust. Meestal is mijn eerste indruk juist: een ernstige chronische oververmoeidheid. Gedurende 11 jaar wekelijks tenminste drie boeken lezen, in het brein verwerken tot een interview en daar een televisie-uitzending van maken, terwijl het programma Boeken niet het enige was wat Wims brein produceerde. Maar van hard werken gaan de meesten over het algemeen niet dood.
Bij het zien van de laatste uitzending met Carel van Schaik was Wim niet meer echt bij de les. Alsof hij wist dat het zijn laatste uitzending was. De daaropvolgende uitzending met Ian Burema op Eerste Paasdag, 27 maart 2016, heb ik gemist. De VPRO had die uitzending, zo blijkt, van het net gehaald met de mededeling ‘Helaas, dit mediabestand is niet meer beschikbaar’.
Iets in mij zegt dat ik moet vrezen dat Wim de loopgraven in omroepland letterlijk niet heeft overleefd.
Ik ken de omstandigheden niet. Maar feit is dat een ieder kon zien dat Wim in elk geval de afgelopen periode de uiterlijke kentekenen vertoonde van iemand die lijdt aan een chronische oververmoeidheid. Maar zelfs van een chronische oververmoeidheid alleen gaan de meesten over het algemeen niet dood.
Ik vrees dan ook voor het ergste.
Who the fuck is Van Kan, de man met de harde gelaatstrekken en een te vlotte RTL-babbel die afgelopen zondag 3 april 2016 plotseling op het scherm verscheen op de plaats van de erudiete en zachtaardige Brands. Glad en behendig deelde Van Kan de kijker mee dat hij Brands wegens gezondheidsredenen tot september zal vervangen.
Maandagochtend 4 april 2016 was Wim niet meer.
Het is zeker niet zonder reden dat de VPRO hedenmiddag alsnog de toegang tot de uitzending van Van Kan heeft geblokkeerd.
Naar mijn mening had de VPRO er goed aan gedaan Brands niet te laten vervangen maar gedurende enkele weken zijn beste uitzendingen te herhalen. Wim was en is immers onvervangbaar in zijn soort. Ik maak dit ook op uit de vele reacties van kijkers. Wim bezat het talent om een brede groep van kijkers te interesseren voor boeken, fictie en met name non-fictie. Daaronder ook kijkers, die om welke reden dan ook niet of onvoldoende toekomen aan het lezen van boeken maar wel intellectuele belangstelling hebben in uiteenlopende zaken. Velen zijn hem hiervoor dankbaar. De VPRO diende het gegeven van Brands onvervangbaarheid mede tegenover de kijkers te respecteren.
De door VPRO Televisie directeur Karen de Bok direct na de dood van Brands afgelegde verklaring dat hij sinds kort kampte met een depressie die hem totaal onverwacht “naar een zelfgekozen einde dreef” lijkt mij niet gepast.
Als Brands er voldoende van doordrongen was geweest dat de mens onbekwaam is tot enig goed en geneigd tot alle kwaad, zou hij dit wellicht hebben overleefd. Maar Wim was bovenal een dromer, een groot dichter en een goed mens, een van het zeldzame soort. Veel te jong gestorven heeft Wim ons een prachtig poëtisch oeuvre nagelaten. Dat kan niemand ons meer afnemen.
Saluut Wim
Je reactie is in afwachting van een goedkeuring
De besten gaan vaak te snel.
De zondagochtenden zal ik hem en zijn vragen missen.
Moge hij rusten.
Ik ben intens verdrietig om het verlies van Wim Brands. Door een druk werkleven keek ik weinig televisie. Maar het programma van Wim Brands wilde ik niet graag missen. Met regelmaat bestelde ik nog dezelfde dag een boek dat in zijn programma besproken was. Nooit eerder had ik zoveel verdriet om iemand die ik niet persoonlijk kende. Ik zal hem en zijn programma heel erg missen. Ik wens met heel mijn hart de mensen die Wim achterlaat alle kracht en liefde toe om dit grote verlies te dragen. Ik ben Wim Brands heel erg dankbaar voor alle mooie interviews en de manier waarop hij ze vorm gaf.
Wat een wanhoop.
De zaterdag voor zijn dood, precies een week geleden, zag ik hem nog door de Haarlemmerstraat rijden.Hij fietste,ik liep. We waren geen vrienden. Allesbehalve. Jaren geleden hadden we een conflict. Waar het om ging weet ik nog precies. Is niet relevant. Maakte bovendien allang niets meer uit. Toch groetten we elkaar nooit als we elkaar tegenkwamen. Altijd in de Haarlemmerstraat. Hij fietsend, ik lopend. Altijd. Het ging zo: ik zag op afstand dat hij me zag en hij zag dat ik hem zag. Bij het passeren keken we allebei recht vooruit, zonder enige blik van herkenning. Zo ging het jaren. En dat was goed. Noem het berusting. Zo gaat het soms. Eén keer in al die jaren passeerden we elkaar op het trottoir, hij met de fiets aan zijn hand. Nauwelijks afstand. In het voorbijlopen een vluchtige wederzijdse blik. We lachten wat,schaapachtig. Met een groet op de lippen. Daarna kwamen we elkaar weer gewoon tegen. Als vanouds. Hij fietste, ik liep. Die zaterdag voor zijn dood weer. Hij zag mij, ik hem. Wat hij nooit had gedaan deed hij toen. Bij het passeren wendde hij nadrukkelijk zijn hoofd af. Resoluut. Opvallend.
Het schokte me. Waarom deed hij dat ineens na al die jaren? Thuis dacht ik er over na, en vergat het weer. Totdat ik die maandag daarop hoorde dat hij zelfmoord had gepleegd en het vanaf die tijd onophoudelijk door mijn hoofd spookt.
Zag net de herhaling van het interview van Wim met David Grossman. Raakt diep
@ Peter Draaisma Ja vond ik ook.Zijn interview met Lionel Shriver is ook heel erg goed.