Nieuws: Hanya Yanagihara schreef met Een klein leven het Boek van de Maand volgens het DWDD-boekenpanel
Een klein leven van Hanya Yanagihara is zojuist verkozen tot Boek van de Maand. De roman is net deze maand vertaald en uitgegeven bij Nieuw Amsterdam. Het boekenpanel was niet eerder zo unaniem over haar keuze. Ze kwam dan ook superlatieven te kort (‘briljant’, ‘magisch’, ‘meesterlijk’, ‘verwoestend’). Het panel noemde de roman zelfs het Boek van het Jaar.
De roman van Yanagihara verscheen vorig jaar in Amerika en werd de afgelopen maanden al diverse keren genomineerd voor verschillende literaire prijzen (zie hier, hier, hier en hier).
De andere boeken die werden getipt door het panel waren Menthol van Frank Krake, Schittering van Margaret Mazzantini en De zeer vermoeide man en de vrouw die hartstochtelijk van bonsai hield van Peter Verhelst.
Het was de laatste keer dat dit panel in actie kwam; volgend seizoen presenteert de talkshow een nieuw panel.
\’A little life\’ kan eigenlijk niet vertaald worden met \’Een klein leven.\’ Iedereen die de roman in het Engels gelezen heeft, weet dat \’Een klein leven\’ de lading niet kan dekken. Het gebruik van de drie woorden A little life in een van de bruutste zinnen van dit ongemakkelijk verhaal leest bijna als het nekschot dat een leven lang in al zijn pijn uitgerekt wordt. In die zin is \’a little life \’helaas niet als \’een klein leven\’ te vertalen. Terwijl juist in die zin één van de essenties van het verhaal gevat is. Ik kan helaas niet duidelijker zijn, want ik wil niet verklappen waar het verhaal over gaat.
Als een van de vertalers van \’Een klein leven\’ wil ik hier graag op ingaan. Het is waar dat de titel niet op dezelfde manier is vertaald als de drie woorden \’a little life\’ in het boek zelf (die één keer voorkomen). De vertaling van het zinnetje in het boek levert geen bruikbare boektitel op. Daarom is de titel opgevat volgens wat Hanya Yanagihara er zelf over heeft gezegd in een interview op de site van de National Book Foundation:
\’the title is meant to shape-shift as the reader moves deeper into the shadow of this book, and it\’s indeed alluded to in different ways, but really, I meant it literally: We have such small lives, all of us. And this is the story of one of those lives.\’ Deze uitspraak rechtvaardigt mijns inziens de vertaling \’Een klein leven\’.
Mijn opmerking was niet als kritiek bedoeld. Het was eerder spijt, dat juist dat karakter van \’shape-shifting\’ verloren gaat. En inderdaad, alleen al het feit Yanagihara het verhaal vanuit verschillende perspectieven vertelt, zelfs af en toe – met name in de beginhoofdstukken haar focus van de werkelijke hoofdpersonages verlegt naar bijvoorbeeld J.B. en Malcolm benadrukt dat we allemaal \’een klein leven\’ hebben. Maar wat zijn die levens vol. Tot tranenbarstens toe.
Ik heb het boek doorgeworsteld tot de 500e blz en toen uiterst verveeld en zelfs geïrriteerd weggelegd. Het is de schrijfster niet gelukt ook maar één keer emotie op te wekken. Oeverloze droge herhalingen van gebeurtenissen zonder enige diepgang. Wát een miskoop…
Ach, het is een geslaagde soap én, inderdaad, soms erg vermoeiend – vooral door de vele ongeloofwaardige plotwendingen. Ik heb het wel – en dat is de verdienste van de auteur – in één ruk uitgelezen.