Er staat beschouwing boven het stuk en niet recensie, want dat verklaart misschien het ontbreken van sterren bij het stuk over Liefde in tijden van gebrek van Astrid Roemer. Arjan Peters: ‘haar uitgever had haar mogen behoeden voor de publicatie van haar memoires.’

Deze autobiografie verzandt in een oeverloze klaagzang over iedereen die haar zou bestelen en intimideren.

Het is een zelfportret waarin Roemer vooral naar voren komt als een vrouw die ten prooi is aan paranoia. Peters vroeg Mai Spijkers (die zogenaamd net op haar stoep stond toen ze de P.C. Hooftprijs kreeg, zie ook hier) nog om commentaar, maar die wenste niet te reageren op het stuk.

Het stuk van Peters levert diverse reacties op: