Misschien heeft de gisteren overleden dichter Daan de Ligt wel de meeste gedichten geschreven over Den Haag. Hij mocht dan ook niet ontbreken in de poëtische rondwandeling Poëtisch Den Haag die ik in 2006 samenstelde. Iedere dichter mocht een plek in de stad zoeken en daarover dichten en op die manier zou er vanzelf een grillige wandeling ontstaan. De Ligt koos voor het Mauritshuis, om precies te zijn: het schilderij ‘Meisje met de parel’ van Johannes Vermeer.

Het meisje in het Mauritshuis

je houdt me met een stille blik gevangen
en staart me met bevroren ogen aan
betoverd blijf ik zwijgend voor je staan
in twijfel tussen schaamte en verlangen

het lijkt of je heim’lijk om me lacht
plezier beleeft aan een hardvochtig spelen
een minnaar die je nooit zal mogen strelen
en die zo kansloos op een teken wacht

je schepper is een kunstenaar geweest
op zijn palet begon jouw eeuwig leven
zijn hand werd kalm bewogen door de Heer
als meester van z’n artistieke geest
heeft hij je zoveel schoonheid meegegeven
mijn teerbeminde meisje van Vermeer

Daan de Ligt

(uit: Poetisch Den Haag, Uitgeverij kleine Uil, Groningen)