Teamrol

Ik vind managers heel knap. Vooral omdat ze vaak niets zeggen in heel veel woorden. Binnen de literatuur is dat geen verdienste. Waar een manager of een beleidsmedewerker verschijnt, verdwijnt meestal de arbeidsvreugde. Voor mijn eerste dag op school moest ik een enquête invullen. Nadat ik alle stellingen had doorlopen, kwam er als vanzelf een ‘teamrol’ uit. Een teamrol is de rol die je in een team inneemt. Ik scoorde het hoogst op ‘specialist’. Dat leek me wel een goede uitkomst. Mijn moeder kan eindelijk eens opscheppen tijdens verjaardagsvisites.

‘Wat doet je zoon?’

‘Oh, die is specialist.’

‘Waarin?’

‘In de Nesciologie.’

Mocht er eens iemand last van zijn Nescio krijgen, dan kun je mij altijd bellen.

Toch bleek ‘specialist’ geen term waarop je heel trots behoorde te zijn. Specialisten zijn voor managers die teams ‘aansturen’ een ramp, zo bleek uit de toelichting op de enquête:

Buiten zijn eigen expertisegebied levert hij weinig tot geen bijdrage aan het team. De specialist lijkt ook niet erg geïnteresseerd in de bezigheden van andere teamleden. Hij komt als weinig betrokken over bij het team, omdat hij zich niet mengt in discussies die zijn specialisme niet raken.

Nou dat weer. Was ik eindelijk iets, bleek het iets verwerpelijks te zijn. De beschrijving bleek te kloppen met de teamrol waarop ik het laagste scoorde: ‘teamspeler’, ik kreeg daar nul punten voor.

teamrollen

Ik dacht met enige jaloezie terug aan de professoren van wie ik ooit letterkunde kreeg aan de universiteit. In mijn herinnering zaten daar weinig teamspelers bij. We hadden een specialist 19e eeuw, een specialist interbellum, een specialist Van den vos Reynaerde: je kon het zo gek niet bedenken of je kon in een van de spelonken van het instituut wel een specialist tevoorschijn toveren. ‘Carry van Bruggen? Dan moet je bij Sicking zijn!’ Op mijn school ben ik specialist letterkunde, van de vroege Middeleeuwen tot de recente letterkunde, van poëzie tot proza, van drama tot film. Ik weet van alles een beetje. De echte specialisten zijn in de loop der jaren verdwenen. Daar hebben we die managers voor teruggekregen.

Coen Peppelenbos

Deze column stond eerder in de Leeuwarder Courant en het Dagblad van het Noorden op 3 september 2016.

(Illustratie via Flickr Commons)