Reportage: Geen Daden Maar Woorden verrast
Rondom het Deliplein, op Katendrecht, in Rotterdam vond afgelopen weekend Geen Daden Maar Woorden plaats. Het door Passionate Bulkboek georganiseerde festival viel op met een line-up vol jonge namen waaronder een flink aantal buitenlandse auteurs. De locaties varieerden van het intieme theater Walhalla tot de omliggende cafés en koffietenten met namen als Café De Ouwehoer en Kopi Soesoe. Een deel van het programma was ook nog eens gratis toegankelijk. De auteurs die de in de gebouwen van Theater Walhalla optreden en geïnterviewd werden gaven ook kortere voordrachten die voor iedereen toegankelijk zijn.
De aftrap in Kopi Soesoe (koffie met melk) werd verzorgd door Jonathan Griffioen die lovende reacties kreeg op zijn debuutbundel Wijk. Tijdens de Nacht van de Poëzie was hij de afsluiter en zaten er van de meer dan tweeduizend bezoekers nog zo’n driehonderd in de zaal, tot op heden zijn grootste publiek ooit. In Kopi Soesoe passen zo’n dertig man en Griffioen brengt naast poëzie ook een prozafragment over een zekere Frist die niet zijn flat uit wil, maar wel geld wil verdienen. Afgelopen week werd Griffioen op Kantoorpoëzie aangekondigd als de nieuwe Erik Jan Harmens en wie bekend is met Harmens ziet bij Griffioen zeker raakvlakken in voordracht en beeldspraak. Het gedicht waarin er laagopgeleid uit het raam wordt gekeken komt voorbij, maar ook een gedicht waarin overalls als hanenkammen worden gedragen. Het contrast met de poëzie van Griffioen en de liedjes van singer songwriter Tenfold is groot, maar de grappige aankondigingen van Tineke Hussaarts passen er weer goed bij. Tussen de vier liedjes van haar aanstaande EP duikt opeens een heel mooi Nederlandstalig liedje op dat me nieuwsgierig maakte naar meer Nederlands werk van haar hand.
Naast Griffioen traden ook pas gedebuteerde auteurs als Haro Kraak en Jente Posthuma op. Posthuma staat zelfverzekerd op het podium en droeg vier goed uitgekozen fragmenten voor uit Mensen zonder uitstraling waarin we de hoofdpersoon op haar dertiende, achttiende en veertigste ontmoeten. De goede dialogen en fijne humor maken duidelijk waarom haar boek zo goed ontvangen is. Een tweede boek is ook onderweg. Probeer een beetje goed over me te denken verschijnt in oktober bij AFdH en betreft een samenwerking tussen Posthumus en haar man, fotograaf, Bas Uterwijk.
De bijdrage uit het buitenland betrof vooral Engelstalige auteurs, maar ook de jonge Tsjech Marek Šindelka staat op het programma. Een interview dat ik oversloeg omdat ik hem twee dagen later in Groningen kon zien bij Godert Walter. Daar sprak hij bedachtzaam en uitvoerig over de opzet van Anna in kaart gebracht.
Geen Daden Maar Woorden maakte onderscheid tussen poëzie en Spoken word. Bij de laatste categorie moet je denken aan de Amerikaanse geweldenaar Buddy Wakefield die in zijn voordrachten mimiek en gebaren tot kunst verheft. Ook de Dublinner Stephen James Smith valt onder Spoken word. Hij nam de luisteraar onder andere mee op een prachtige tocht door Dublin waarin zowel Ulysses als het Europese hoofdkwartier van facebook voorbij komen en waarin Engels met Gaelic werd afgewisseld. De Amerikaanse dichter David Buuck dwaalt ook door een stad, maar het betreft de chaos van Occupy Oakland. Het gedicht waarin tweets over de strijd tegen de politie zijn opgenomen geeft inzicht hoe fragmentarisch en chaotisch woorden binnen kunnen komen. Sandra Simonds, uit Florida, vertelde hoe vrije vertalingen haar intrigeren en toonde dat aan met een interpretatie op Les Fleurs du mal van Baudelaire. Zo vertaalde ze Le Vin Des Amands als I love wine! met daarin de prachtige woorden ‘so my heart becomes the nostrils of a winter/ workhorse.’
Het mooiste aan deze editie van Geen Daden Maar Woorden is dat de line-up vooral uit pas gedebuteerde en buitenlandse schrijvers bestond en dat de voordracht centraal leek te staan. Daarmee is het een festival waarbij je bij elk podium, hoe klein ook, verrast kan worden.
Maarten Praamstra
Foto’s: Marco de Swart
