Column: L.H. Wiener – Hoeren
Hoeren
Als jonge leraar was ik nogal gewetensvol. In die begintijd was ik werkzaam aan een school te Amsterdam en om na gedane arbeid de spanningen van een lesdag af te reageren, begaf ik mij menigmaal richting Wallen. De Wallen is een stadsdeel van Amsterdam, waar de meeste vrouwen zitten en de meeste mannen lopen. Als dit gedrag niet zo riskant was geweest, dan had ik het niet met zoveel overgave gedaan. Het idee om gezien te worden op een plaats en onder omstandigheden die geen uitleg verdroegen, vormde voor mij de grootste attractie. Ik spreek hier over eind jaren zestig, begin jaren zeventig van eeuw twintig. En terwijl elders in de stad sirenes loeiden en dikke rookwolken van protest de lucht verduisterden, trachtte ik op de Wallen om niet naar de hoeren te gaan. De aantrekkingskracht van hoeren kwam voornamelijk voort uit de dreigende projectie die ik op hen richtte, want ieder bezoek was een deceptie.
L.H. Wiener