Nieuws: Menno Wigman wint de Ger Fritz Prijs voor eenzame uitvaart-poëzie 2016

In het radioprogramma De Taalstaat was gisteren F. Starik te gast om Menno Wigman de Ger Fritz Prijs voor eenzame uitvaart-poëzie toe te kennen. De jaarlijks terugkerende prijs bestaat uit een bloemstuk, zijnde een standaard rouwarrangement zoals dat ook op de kist van eenzaam overledenen wordt aangetroffen, voorzien van een lint met opschrift. Vorig jaar ging de prijs naar Peter Theunynck.

De winnaar van 2016 is Menno Wigman met ‘Gestript gedicht’.

Gestript gedicht

En als het huis gereed is komt de dood.
Die woorden, lang geleden god weet waar gelezen,
spookten ooit dagenlang door mijn hoofd,
ik was verhuisd, stond maar te schilderen,
het werk kwam af, de dood bleef uit.

Ook u betrok een gloednieuw huis.
De vloeren, zegt men, liet u kaal.
De wanden bleven ongestript.
Alleen de slaapkamer was in gebruik.
Daar bent u verder in uzelf verhuisd.

Het huis kwam niet gereed. Toch kwam het eind.
U was een mens. Heeft onverlet geleefd.
Wie had uw wanden moeten verven?
Wie had u woorden kunnen geven, warmte, licht?
De dunne schaamte. Dit gestript gedicht.

© Menno Wigman

Uit het juryrapport:

Ik ben dit jaar op zoek gegaan naar die gedichten, die je ook zonder het bijbehorende verslag te lezen, dus zonder dat je van de overledene en zijn omstandigheden op de hoogte bent, toch een helder beeld oproepen, de dode een gezicht geven, gedichten, die zich als het ware loszingen van hun aanleiding. Ik kwam ook dit jaar weer heel veel moois tegen, zo veel, dat ik eigenlijk niet kon kiezen, ik voelde me een beetje als Marco Borsato in The Voice of Holland die uiteindelijk een uitstekende zanger weg moet sturen omdat je nu eenmaal een keuze moet maken. […] Maar om de uiteindelijke winnaar Menno Wigman kon ik echt niet heen. In Gestript gedicht keert hij zo behendig de ons allemaal bekende handeling van het schilderen van je nieuwe huis om naar het nalaten van die handeling en de consequenties daarvan – daar bent u verder in uzelf verhuisd – tegen het decor van de immer dreigende dood, dat alles gevat in een ijzersterk metrum, in klassieke, bijna statige bewoordingen, ja, dat is van onovertroffen klasse, dat is gróóts.

Marieke Rijneveld, Bernke Klein Zandvoort en Wim Brands kregen eervolle vermeldingen.