Worst

Dieren leven volgens hun instincten en gedragen zich gewetenloos, zonder geweten dus, terwijl de betekenis van het woord gewetenloos bij de mens synoniem is aan wreed. Wreedheid en kwellust komen bij dieren in de vrije natuur zelden voor en moordlust is meestal een noodzaak tot overleven. Al zijn excessen in de dierenwereld geen uitzondering; van kannibalisme bij snoeken, tot gestoord seksueel gedrag bij woerden, zoals groepsverkrachting en necrofilie. En een vos, eenmaal doorgedrongen tot in een kippenhok, raakt door bloeddorst zo verblind dat hij alle kippen, gewetenloos, dood bijt. Om nog maar te zwijgen van de Orca, die met zijn staart een gevangen zeehondenpup heen en weer door de lucht zwiept, alvorens het arme schepsel misschien nog te consumeren. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het grappige gedrag van de kat en de muis.
         Niets menselijks is het dier vreemd, zou hier dus als eindconclusie kunnen gelden. Toch is er één geestesgesteldheid die als een kenmerkend verschil tussen mens en dier kan worden aangemerkt en waardoor de mens en niet het dier deze planeet uiteindelijk zal vernietigen.

Geen enkel dier gelooft in een hiernamaals of in een genadige dan wel wrekende God. De mens wel, al vele eeuwen lang. En de wraak van de ene God wordt door de mens afgeroepen over de andere, tot de dood erop volgt.

Het bewustzijn van een dier wordt slechts door zijn instincten bepaald en zijn gedrag is door zijn genen en neurologische structuur volledig geconditioneerd. Een merel in Montreux zingt hetzelfde repertoire als die heerlijke merel op het dak van de heer en mevrouw Vierklauw hier tegenover, aan de Koninginneweg in Haarlem. En er is geen verschil tussen het gedrag van een zwerfhond op de kades van Hoboken in Antwerpen of in het gelijknamige havenkwartier te New York. Hun blaftaal klinkt eender en enige moraliteit is hen vreemd. Eerst komt het blaffen en dan pas de moraal. God zal ze een worst wezen, als die maar eetbaar is.

L.H. Wiener