Marcel Möring was één van de schrijvers die vraagtekens zette bij de komst van Abou Jahjah naar De Bezige Bij. Dat de voormalige verzetsuitgeverij een pamflet uit zou geven van Abou Jahjah was voor Jessica Durlacher, Tommy Wieringa en Leon de Winter een reden om (al dan niet eenmalig) even een deur verder te kijken. In april schreef Möring in NRC Handelsblad nog:

Ik sluit niet uit dat ik vertrek als hij het soort teksten publiceert waarvan wij hem kennen, maar dat is voorlopig niet aan de orde. Misschien schrijft hij een sprookje waarin islamitische, christelijke en Joodse kabouters gezellig samenleven in een grote paddestoel. Dan zou ik zomaar kunnen blijven.

In de Volkskrant van gisteren blijkt dat Marcel Möring het pamflet heeft gelezen:

Pleidooi voor radicalisering is wat de titel belooft, maar of de onderdrukte massa (die we nu de ‘multitude’ moeten noemen) erdoor in beweging komt, is de vraag. Daarvoor is het pamflet te veel oude linkse wijn in nieuwe modieuze zakken.

Het is allemaal de schuld van het kapitaal, mensen.

Möring constateert dat er veel is waarmee hij het oneens is, maar de schrijvende Abou Jahjah is een andere dan de boosaardig twitterende Abou Jahjah, waarop de conclusie volgt:
Zijn ‘pleidooi’ is in ieder geval niet het soort proza waarvoor iemand De Bezige Bij gedag hoeft te zeggen.