Terwijl het bij andere boekenbijlagen nog wel eens rommelt (al is het soms wat minder dan op Tzum gesuggereerd wordt) is de boekenbijlage van Trouw, vervat in Letter&Geest een baken van rust. Na vijf jaar dezelfde vormgeving is de bijlage dit weekend opgefrist. Volgens chef Letter&Geest Lodewijk Dros was een ‘iets overzichtelijker presentatie gewenst’. De rubriek ‘Framing’ is godzijdank uit het boekengedeelte gehaald en is naar voren geplaatst. In plaats van één kolom is er nu zelfs een hele bladzijde aan gewijd. Dezelfde hoeveelheid tekst overigens, maar met meer wit en loze vormgeving eromheen.

Grootste verandering:

Bij de recensies treft u af en toe praktische informatie aan in een driehoek – een ezelsoor, zoals in boeken thuishoort. Ook treft u een compacte waardering (‘oordeel’) van het boek aan – aan sterren doen we niet.

De pagina’s met ezelsoren (die wat mij betreft niet in boeken thuishoren) zien er meteen het rommeligst uit.

De compacte oordelen worden verpakt in kant en klare blurbs (althans als ze positief zijn)
– Over De thuiswacht van Dola de Jong: ‘Ook zestig jaar later nog steeds ontroerend, fris, subtiel, scherp’
– Over het Privédomein-deel De eerste keer dat ik mijn hoed verloor van Colette: ‘Scherp, levendig, precies, alleen een rode draad ontbreekt‘
– Over De Weergekeerde Bloem van Wessel te Gussinklo: ‘De eenzame ploeterende mens op onbetaalbaar tragische wijze neergezet’
– Over Alles wat ik voel van Stine Jensen: ‘Onderhoudend, maar moeilijk taalgebruik, gekunstelde opzet, opmaak rommelig’

Nieuw is een feuilleton van Franca Treur met illustraties van Olivia Ettema (een soort voortzetting van de NRC-rubriek X&Y dus, over een jaar weer een boekje).

Joost van Velzen blijft de laatste rubriek in het katern houden. Nu niet over over een tegelwijsheid, maar een kort interview over het boek of het kunstwerk dat een omslag in iemands leven heeft gemaakt.