Na de buitenlandse belangstelling voor De Avonden is er nu ook (weer) aandacht voor de bestseller van Jan Wolkers in het Engelse taagebied. In een recensie van een nieuwe vertaling van Turks fruit in The Guardian, wordt de stijl van Wolkers geprezen; ‘I constantly found myself admiring how Wolkers expressed something, rather than what was being expressed. But for a modern reader, Turkish Delight is more troubling than shocking.’ Het gaat de recensent James Reith daarbij niet alleen om het beeld van de vrouw in het boek van Wolkers en in de film met Rutger Hauer, maar vooral om een verkrachtingsscene; ‘he rapes her while she is sleeping.’

Wolkers schrijft:

Ze lag weer net zo te slapen als vroeger, met haar duim in haar mond en haar kont naar achteren over de hele breedte van het bed. Razendsnel trok ik mijn ondergoed uit en schoof naast haar. Voorzichtig duwde ik aan haar lichaam tot ik haar in de goede stand had. Haar nachtjapon was al door het woelen omhoog geschoven. Zat om haar bovenlichaam gedraaid. […] Maar ineens verstijfde ze nog voor ze haar ogen opendeed. Ik sloeg meteen mijn armen om haar heen en drukte mijn mond op haar lippen. Niet alleen om haar te zoenen maar vooral om haar het schreeuwen te beletten. En tijdens die worsteling van dat dier met die twee ruggen dat niet scheen te weten welke kant het uit wilde, bleef ik wild en krachtig in haar steken.

Reith heeft het moeilijk met die scène :

I wanted to discuss the rape in detail, but cannot quote it without, somehow, feeling complicit. I assume we’re meant to despise the protagonist here. And I’ve tried and tried to read something meaningful into this scene. Something about how liberty requires you to respect another’s liberty, or else descend into violence. But every time I do, I’m turning a rape into a symbol.

Hij vergelijkt Turks fruit met Lolita van Nabokov ‘[…] not in terms of subject, but as a lesson in the dangerous seduction of aesthetics. Lolita can you make laugh about, and even sympathise with, a paedophile. I’ve just spent an entire article discussing the eloquence of a rapist.’

Hier is de hele recensie te vinden