Na een zwervend bestaan streek literatuur- en muziekfestival Zomerzinnen vorig jaar neer in Amen. Het dorp onder de rook van Assen huisvest al langere tijd het fraaie programma De literaire hemel en afgelopen weekend traden er tientallen schrijvers en bands op. Zaterdag lag de nadruk op het literaire programma, maar de literatuurliefhebber had zondag ook niets te klagen met Adriaan van Dis en Alfred Birney (die helaas moest afzeggen).

Wie de programma’s van 2016 en 2017 naast elkaar legt ziet meteen dat het festival iets is ingedikt: van negen naar zes podia en in tegenstelling tot vorig jaar treden de meeste auteurs maar één keer op. Het festivalterrein beslaat nog steeds een groot deel van het dorp en naast een grote tent kan je ook terecht in een schaapskooi en een stal waar zwaluwen in en uit schieten. Locaties die ook stuk voor stuk vol zitten met bezoekers.

In die stal neemt Ursul de Geer zaterdagmiddag geen blad voor de mond. Momenteel bewerkt hij Vele hemels boven de zevende van Griet Op de Beeck en hij vertelt vol enthousiasme over het bewerken van boeken voor theater. Volgens De Geer heeft elke lezer zijn eigen unieke beeld van een roman en is het bezoeken van een theaterbewerking een waardevolle confrontatie met dat beeld. Zonder blikken of blozen stelt hij dat zijn bewerking van Haar naam was Sarah veel beter is dan het boek. De tekst is voor hem leidend. Stoner is weer zo mooi geschreven dat hij daar niet aan kon tippen. Over het autobiografische Vele hemels boven de zevende is hij vol lof, maar dat ‘soapachtige einde’ past hij aan. Waar voor Op de Beeck het personage Eva essentieel is zal hij meer accenten op Jos leggen en die zal ook het laatste woord krijgen. Iets wat Op de Beeck volgens hem niet leuk zal vinden, maar ze heeft duidelijk aangegeven hem de vrije hand te willen geven.

Een uur later is de stal het toneel voor een interview met Dichter des Vaderlands Ester Naomi Perquin die door een uitstekend voorbereide Annette Timmer geïnterviewd wordt. Nadat Bas Kwakman met een taart op bezoek kwam heeft ze twee weken nagedacht voor ze het aanbod aanvaarde. Ze vertelt over de verzoeken die ze krijgt: van een jubileum in Venlo tot moeders van tbs’ers die vrijkomen en hoe niet elke situatie zich voor een gedicht leent: iedereen kent Dick Bruna wel van naam, maar in de eerste plaats missen zijn vrouw en kinderen hem. Tot nu toe heeft ze geen onderwerpen afgewezen, maar ze is ook blij dat ze voor sommige gebeurtenissen niet werd benaderd. Timmer loopt met Perquin haar carrière en oeuvre door en bespreekt met haar hoe haar laatste bundel een persoonlijker karakter kreeg. Op de vraag wie haar op moet volgen heeft Perquin ook een antwoord: Mustafa Stitou of Rodaan Al Galidi ziet ze wel als goede kandidaten.

Interviewer en programmeur Annette Timmer mag een halfuur later weer aan de slag om Eva Meijer te interviewen. Haar boek Het vogelhuis is goed ontvangen en met Timmer bespreekt ze hoe de Britse Gwendolen (Len) Howard (1894-1973) vogels in haar huis toelaat om ze te onderzoeken en daarmee haar leven met mensen opgeeft. Destijds werden vogels nog in gevangenschap onderzocht, maar dan vertonen ze juist afwijkend gedrag. Meijer promoveert dit najaar op Politcal animal voices waarin ze de vraag probeert te veranderen hoe dieren zichzelf kunnen vertegenwoordigen. Ze spreekt daarom ook bewust over ‘mensen en andere dieren’ omdat de definitie dieren alle dieren gelijk stelt. De bomvolle schaapskooi luistert aandachtig.

Na het interview met Eva Meijer is het al iets rustiger op het festivalterrein, maar bij Auke Hulst zitten zeker nog honderd man te luisteren naar zijn liedjes en verhalen. De heruitgave van zijn debuut Jij en ik en alles daartussenin en de recentste roman En ik herinner me Titus Broederland bieden hem mooi de kans om zijn loopbaan te bespreken en alvast een voorproefje te geven van Motel songs waar een nummer over de Blue Ridge Mountains op staat.

Tijdens een persconferentie op 10 mei merkte Jan Hoekema, de waarnemend burgemeester van de gemeente Aa en Hunze op dat ze ‘graag meer bezoekers willen‘. Het kan niet anders of hij is tevreden met het resultaat.

Maarten Praamstra