Steward

MartinairHolland
Postbus7507
1118 ZG Schiphol
Betreft: sollicitatie steward

Geachte Heer/ Mevrouw,

Steward worden: Om te zeggen dat het een droom van me is, zou een leugen zijn. Het is een nederig beroep en iedere oefening in nederigheid beschouw ik als een uitdaging. Eerlijk gezegd denk ik dat de meeste mensen er te gemakkelijk over denken. Het is namelijk hard werken en allerminst een pretje om altijd maar door verschillende tijdszones te vliegen. Als steward moet je altijd aardig blijven, je bent tenslotte het visitekaartje van het bedrijf. Zelf gebruik ik graag de metafoor van de warme handdoek die na de avondmaaltijd in de betere restaurants, ook aan boord, dikwijls wordt uitgedeeld om de tomatensaus van het gelaat te vegen. Voor de duur van de vlucht zijn wij, het cabinepersoneel, de warme handdoek voor de passagiers. Dat de handdoek ook wel eens koud wordt en dat wij, de stewards, ook wel eens huilend in slaap vallen na een lange dag gebruikt te zijn, hoeft de passagier niet te weten, die heeft z’n eigen sores.

Tegelijkertijd moet de steward ook een bepaalde mate van autoriteit blijven uitstralen om de veiligheid aan boord te waarborgen. De klant kan, in verband met de veiligheid, nu eenmaal niet honderd procent koning zijn. Als nachtportier van een psychiatrische kliniek in Groningen heb ik geleerd hoe je met lastige mensen moet omgaan die niet willen slapen; die moet je vriendelijk doch dwingend terugsturen naar bed. Mensen hebben er behoefte aan om zo nu en dan te horen wat wel en wat niet kan. Wel een gordel om tijdens het opstijgen en geen sigaretten roken op het toilet, sterker nog; er wordt helemaal niet gerookt tijdens de vlucht!

Als steward heb je een belangrijke communicatieve rol: jij bent het eerste aanspreekpunt voor de passagiers die je dan ook bestoken met de meest uiteenlopende kwesties. Vaak heb je hierop geen antwoord. Denk maar eens aan vragen over luchtdruk, of waar precies het eten vandaan komt dat mensen op hun bord krijgen. Waar de vragen ook over gaan, blijf altijd vriendelijk, knik de passagier begrijpend toe en leg dan rustig uit of iets wel of niet kan, of dat je geen bevoegdheid hebt om over bepaalde zaken een beslissing te nemen. De passagier moet je nooit tegenspreken, ook dat heb ik geleerd in de kliniek. Ze hebben altijd gelijk. Soms kan je zover gaan door te zeggen dat je dezelfde frustraties deelt. Als hij dan nog steeds niet gekalmeerd is, overweeg dan om zachtjes over diens schouder te wrijven of geef een kleine massage. Het is niet erg om fysiek te worden, zolang het maar discreet gebeurt.

Graag kom ik in een gesprek mijn CV aan u toelichten en zal ik u ook mondeling ervan overtuigen dat ik een aanwinst zal zijn voor de nationale luchtvaart.

Met vriendelijke groeten,

Bram Esser

(foto via Pexels, CC0)