Hans Vervoort, schrijver van drie kloeke autobiografische turven (Het Bedrijf, 2007-2010) over zijn jaren bij de Weekbladpers, waar hij uitgever was van bladen als Vrij Nederland, Voetbal International en Opzij, en prettig leesbare verhalen en romans als Met stijgende verbazing (1980) en Een zomer apart (1983), is tegenwoordig op literair gebied geheel stuurloos. Dat schrijft hij vandaag op zijn Facebook-pagina.

‘In de veelheid van boeken […] mis ik vaak de recensenten die me vroeger aangaven wat wel iets voor mij zou zijn,’ zegt Vervoort (1939). Hij noemt Carel Peeters (1944) als een van de critici die hem vroeger leidden. Peeters was, aldus Vervoort, ‘decennia lang de president van de Republiek der Letteren in Vrij Nederland’. Als Peeters in zijn eigen weekblad een boek of een schrijver de hemel in prees, wist Hans Vervoort meteen dat hij dat boek of die schrijver niet hoefde te lezen.

‘Want Carel lette nooit op de schrijfstijl van een schrijver, hij wilde Inhoud Van Betekenis.’ Carel Peeters had niets met ‘vertellerstalent en schrijfstijl’, de belangrijkste criteria om iemand te lezen volgens Vervoort.

Op de Facebook-pagina van Carel Peeters staat de ontboezeming van Vervoort wel op de tijdlijn, maar hij heeft er niet op gereageerd. Het bericht wordt geliket door onder anderen Rik Zaal, Sarah Verroen en Reinjan Mulder.